라틴어 문장 검색

Amicitia enim spiritalis quam veram dicimus, non utilitatis cuiusque mundialis intuitu, non qualibet extra nascente causa, sed ex propriae naturae dignitate, et humani pectoris sensu desideratur;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:22)
Nec tantum sibi sufficit ipse, sed et omnium rerum sufficientia ipse est, dans aliis esse, et aliis sentire, aliis insuper et sapere, ipse omnium existentium causa, omnium sentientium vita, omnium intellegentium sapientia.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:7)
et quidnam causae fuerit quod paulo ante cum carnalibus illis carnalia compararem solus sedebas, modicum semotus a nobis;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:50)
At tu, pater, perge quo coeperas, et causa mei aliquid mensis appone;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:34)
Osculum proinde corporale, non nisi certis et honestis causis, aut offerendum est, aut recipiendum.
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:2)
Huic ergo osculo assuefacta mens et a Christo totam hanc dulcedinem adesse non ambigens, quasi se cum reputans et dicens:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:20)
Nulla enim excusatio peccati est, si amici causa peccaveris.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:42)
Inter tales profecto amicitiam oriri, a talibus conservari, in talibus perfici posse non ambigimus.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 3:4)
Est praeterea amicitia quam consideratio alicuius utilitatis accendit, quam multi ob hanc causam, et appetendam, et colendam, et conservandam existimant.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:5)
Nam cum multas et magnas utilitates pariat amicitia fida bonorum, non illam tamen ab istis, sed ab illa istas procedere non ambigimus.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 1:11)
Non te latet adventus mei causa.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:38)
ipse modicum quid, tui causa, non potuerit sustinere.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:46)
Ob quam causam, tam ipsum quam populum eius et urbes, gladius simul et ignis absumpsit (II Reg. X).
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:27)
Digni autem sunt amicitia, quibus in ipsis causa est, cur diligantur.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:8)
Discretio, ut quid praestandum amico, quid ab amico petendum, in quibus contristandum pro amico, in quibus amico congratulandum, et quem amicum nonnumquam corripiendum credimus, pro quibus id causis fieri debeat, modum etiam ipsum, tempus quoque et locum non ignoret.
(DE AMICITIA, CAPUT XVIII. In amico probanda quatuor. 1:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION