라틴어 문장 검색

acriores quippe aeris alieni stimulos esse, qui non egestatem modo atque ignominiam minentur sed nervo ac vinculis corpus liberum territent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 119:2)
iram accenderat ignominia recens in animo ad contumeliam inexperto:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 186:1)
is praecedens militum agmen ad tribunal pergit mirantique Sulpicio non turbam magis quam turbae principem Tullium, imperiis oboedientissimum militem, si licet, dictator, inquit condemnatum se universus exercitus a te ignaviae ratus et prope ignominiae causa destitutum sine armis oravit me ut suam causam apud te agerem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 125:1)
nec in acie tantum ibi cladis acceptum quam quod trecentos septem milites Romanos captos Tarquinienses immolarunt, qua foeditate supplicii aliquanto ignominia populi Romani insignitior fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 154:1)
ne ad extremum finem supplicii tenderet, neu unico iuveni neu patri eius, clarissimo viro, neu Fabiae genti eam iniungeret ignominiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 454:2)
ubi cum deprecantibus primoribus patrum atque universo senatu perstaret in incepto immitis animus, tum pater M. Fabius quando quidem inquit, apud te nec auctoritas senatus nec aetas mea, cui orbitatem paras, nec virtus nobilitasque magistri equitum a te ipso nominati valet nec preces, quae saepe hostem mitigavere, quae deorum iras placant, tribunos plebis appello et provoco ad populum eumque tibi,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 464:1)
ipse morte voluntaria ignominiae se ac supplicio subtraxit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 564:2)
servate modo quos ignominia inritaveritis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 40:1)
' sed ea caritas patriae est ut tam ignominia eam quam morte nostra, si opus sit, servemus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 57:2)
haec frementibus hora fatalis ignominiae advenit, omnia tristiora experiundo factura quam quae praeceperant animis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 70:1)
tum ut quisque gradu proximus erat ita ignominiae obiectus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 75:2)
qui ubi surrexit, eodem illo vultu quo sub iugum missus erat, haud sum ignarus inquit, consules, ignominiae non honoris causa me primum excitatum iussumque dicere, non tamquam senatorem, sed tamquam reum qua infelicis belli, qua ignominiosae pacis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 106:2)
suus cuique animus memor ignominiae adhortator aderat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 178:1)
ipsi inter se partitis copiis succedunt hostium munimentis et simul undique adorti, cum pars fossas explerent, pars vellerent vallum atque in fossas proruerent nec virtus modo insita sed ira etiam exulceratos ignominia stimularet animos, castra invasere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 198:1)
militem se cum singulis vestimentis sub iugum missurum, ulciscentem inlatam, non novam ignominiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 212:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION