도구

도구

라틴어 문장 검색

nescio qua natale solum dulcedine cunctos ducit et inmemores non sinit esse sui.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 314)
plura sed haec feci relegendo saepe, nec umquam non mihi, quam primo, grata fuere magis, cumque nihil totiens lecta e dulcedine perdant, viribus illa suis, non novitate, placent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 56)
Arte nova vocisque deum dulcedine captum hoc mihi concilium tecum dixisse manebit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 68:10)
Desinite indoctum vana dulcedine vulgus fallere:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 32:6)
Tum stamina docto pollice sollicitat, quorum dulcedine captus Pana iubet Tmolus citharae submittere cannas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 21:10)
Sed enim revocatus ab acri caede lupus perstat, dulcedine sanguinis asper, donec inhaerentem lacerae cervice iuvencae marmore mutavit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 47:4)
Nec mora, misceri tosti iubet hordea grani mellaque vimque meri cum lacte coagula passo, quique sub hac lateant furtim dulcedine, sucos adicit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 35:2)
224. Sobrietas et humilitas superiore saeculo vana usae sunt aestimatione.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:1)
Humilitas deperdita, apud hominem magnopere ardescentem ob facultatem dominandi omnia sine ulla delimitatione, demum potest tantum nocere societati et ambitui.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:5)
Haud facile est explicare hanc sanam humilitatem felicemque sobrietatem si autonomiam obtinemus, si de vita nostra excludimus Deum eiusque locum nostrum illud “ego” occupat, si credimus nostrum subiectivum arbitrium determinare quod bonum est aut malum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 285:6)
Fides gratuitum est Dei donum quod humilitatem animumque confidendi seque tradendi requirit, ut lucidum iter conspiciatur cum Deus et homines conveniunt, quod est historia salutis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 22:11)
Participat tunc humilitas theologiam, quae sinit « tangi » a Deo, ut coram mysterio suos fines agnoscat atque inquirat propria rationis disciplina investigabiles huius Mysterii divitias.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 67:10)
"non ut captus homo studiis et inaniter ardens duceret omne bonum positum in dulcedine rerum et specie tenui quas currere tempore iussi;"
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 246)
stultitia exundat lymphis, dulcedine virtus.
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Samson4)
felix qui indultis potuit mediocriter uti muneribus parcumque modum servare fruendi, quem locuples mundi species et amoena venustas et nitidis fallens circumflua copia rebus non capit, ut puerum, nec inepto addicit amori, qui sub adumbrata dulcedine triste venenum deprendit latitare boni mendacis operto, sed fuit id quondam nobis sanctumque bonumque principio rerum, Christus cum conderet orbem, vidit enim Deus esse bonum velut ipse Moyses historicus mundi nascentis testificatus
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 188)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION