라틴어 문장 검색

Nam et pertinacia necesse est anxia et misera sit, cui fortuna saepe aliquid extorquet, et levitas multo gravior nusquam se continens.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 122:2)
agitur animus in noctem et velut eversis virtutibus, quas nec sperare licet nec habere prodest, tenebrae oboriuntur.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 133:4)
Est et illa sollicitudinum non mediocris materia, si te anxie componas nec ullis simpliciter ostendas, qualis multorum vita est, ficta, ostentationi parata ;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 145:1)
deinde fortis ac vehemens, tunc pulcherrime patiens, apta temporibus, corporis sui pertinentiumque ad id curiosa non anxie, tum aliarum rerum quae vitam instruunt diligens sine admiratione cuiusquam, usura fortunae muneribus, non servitura.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 15:4)
sequitur vita anxia, suspiciosa, trepida, casum pavens, temporum suspensa momentis.
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 76:3)
"ego uero non uideo, nox oboritur et crassa caligo."
(세네카, Fragmenta, incertae sedis reliquiae, fragment 26)
vidit ut clarum diem et pura nitidi spatia conspexit poli, [oborta nox est, lumina in terram dedit ] compressit oculos et diem invisum expulit faciemque retro flexit atque omni petit cervice terram;
(세네카, Hercules Furens 12:29)
namque anxiam me cura sollicitat tui, quod te ipse poenis gravibus infestus domas.
(세네카, 파이드라 6:5)
anxiae noctis vigil incnbabat:
(세네카, Thyestes 584:1)
anxius sceptrum tenet et moventes
(세네카, Thyestes 617:1)
sed et huc et illuc anxios gressus refert
(세네카, Troades 635:1)
nec sic Aesoniden rapientibus anxia ventis Hypsipyle vacuo constitit in thalamo:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 1권, poem 157)
quid fles anxia captiva tristius Andromacha?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 202)
nam melius duo defendunt retinacula navim, tutius et geminos anxia mater alit.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 22a31)
"frustra sibi natus Ophelte Sicaniam tribuit palmam, plantasque superbas haud ita per siccam Nemeen citus extulit Arcas, cuius in Aetolo volitantem pulvere matrem horruit Hippomenes, multo qui caespite circi contemptu praemissus erat, cum carceris antro emicuit pernix populo trepidante virago, nil toto tactura gradu, cum pallidus ille respiceret medium post se decrescere campum et longas ad signa vias flatuque propinquo pressus in hostili iam curreret anxius umbra, donec ad anfractum metae iam iamque relictus concita ter sparso fregit vestigia pomo."
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 73)

SEARCH

MENU NAVIGATION