라틴어 문장 검색

qua nunc te uti vel maxime decet neque defugere eam disputationem, ad quam te duo excellentes ingeniis adulescentes cupiunt accedere.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 106:2)
Neque haec in eam sententiam disputo, ut homines adulescentis, si quid naturale forte non habeant, omnino a dicendi studio deterream:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 117:1)
adulescentulus vero sic initio accusationis exanimatus sum, ut hoc summum beneficium Q. Maximo debuerim, quod continuo consilium dimiserit, simul ac me fractum ac debilitatum metu viderit.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 121:3)
Qua re quoniam mihi levius quoddam onus imponitis neque ex me de oratoris arte, sed de hac mea, quantulacumque est, facultate quaeritis, exponam vobis non quandam aut perreconditam aut valde difficilem aut magnificam aut gravem rationem consuetudinis meae, qua quondam solitus sum uti, cum mihi in isto studio versari adulescenti licebat.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 135:2)
In cotidianis autem commentationibus equidem mihi adulescentulus proponere solebam illam exercitationem maxime, qua C. Carbonem nostrum illum inimicum solitum esse uti sciebam, ut aut versibus propositis quam maxime gravibus aut oratione aliqua lecta ad eum finem, quem memoria possem comprehendere, eam rem ipsam, quam legissem, verbis aliis quam maxime possem lectis, pronuntiarem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 154:1)
Postea mihi placuit, eoque sum usus adulescens, ut summorum oratorum Graecas orationes explicarem, quibus lectis hoc adsequebar, ut, cum ea, quae legeram Graece, Latine redderem, non solum optimis verbis uterer et tamen usitatis, sed etiam exprimerem quaedam verba imitando, quae nova nostris essent, dum modo essent idonea.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 155:1)
'Peto igitur' inquit Crassus 'a te, quoniam id nobis, Antoni, hominibus id aetatis oneris ab horum adulescentium studiis imponitur, ut exponas, quid eis de rebus, quas a te quaeri vides, sentias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 207:1)
Paulum huic Cottae tribuit partium, disertissimo adulescenti, sororis suae filio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 229:3)
Nam quod inertiam accusas adulescentium, qui istam artem primum facillimam non ediscant, [quae] quam sit facilis, illi viderint, qui eius artis adrogantia, quasi difficillima sit, ita subnixi ambulant, deinde etiam tu ipse videris, qui eam artem facilem esse dicis, quam concedis adhuc artem omnino non esse, sed aliquando, si quis aliam artem didicerit, ut hanc artem efficere possit, tum esse illam artem futuram;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 246:1)
Tamen nemo suaserit studiosis dicendi adulescentibus in gestu discendo histrionum more elaborare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 251:2)
De Antonio vero, quamquam saepe ex humanissimo homine patruo nostro acceperamus, quem ad modum ille vel Athenis vel Rhodi se doctissimorum hominum sermonibus dedisset, tamen ipse adulescentulus, quantum illius ineuntis aetatis meae patiebatur pudor, multa ex eo saepe quaesivi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 3:1)
sed cum alter non multum, quod quidem exstaret, et id ipsum adulescens, alter nihil admodum scripti reliquisset, deberi hoc a me tantis hominum ingeniis putavi, ut, cum etiam nunc vivam illorum memoriam teneremus, hanc immortalem redderem, si possem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 8:2)
sed hoc minus fortasse errant, quod non te, ut Hannibalem , sed pueros aut adulescentulos docere conantur.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 76:5)
quod etiam si ad instituendos adulescentulos magis aptum est, ut, simul ac posita causa sit, habeant quo se referant, unde statim expedita possint argumenta depromere, tamen et tardi ingeni est rivulos consectari, fontis rerum non videre, et iam aetatis est ususque nostri a capite quod velimus arcessere et unde omnia manent videre.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 117:3)
ut, cum Q. Opimius consularis, qui adulescentulus male audisset, festivo homini Egilio, qui videretur mollior nec esset, dixisset "quid tu, Egilia mea?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 277:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION