라틴어 문장 검색

etenim ipsae se impellunt, ubi semel a ratione discessum est, ipsaque sibi imbecillitas indulget in altumque provehitur imprudens nec reperit locum consistendi.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 42:3)
nam et obscenas voluptates, de quibus multa ab illis habetur oratio, facilis communis in medio sitas esse dicunt, easque si natura requirat, non genere aut loco aut ordine, sed forma aetate figura metiendas putant, ab isque abstinere minime esse difficile, si aut valetudo aut officium aut fama postulet, omninoque genus hoc voluptatum optabile esse, si non obsit, prodesse numquam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 94:2)
"et nimis uncis naribus indulges, an erit qui velle recuset os populi meruisse et cedro digna locutus linquere nec scombros metuentia carmina nec tus?"
(페르시우스, 풍자, satire 133)
mercibus hic Italis mutat sub sole recenti rugosum piper et pallentis grana cumini, hic satur inriguo mavult turgescere somno, hic campo indulget, hunc alea decoquit, ille in venerem putris;
(페르시우스, 풍자, satire 518)
"indulge genio, carpamns dulcia, nostrum est quod vivis, cinis et manes et fabula fies."
(페르시우스, 풍자, satire 594)
Nec diu tamen lacrimis indulsi, sed veritus, ne Menelaus etiam antescholanus inter cetera mala solum me in deversorio inveniret, collegi sarcinulas locumque secretum et proximum litori maestus conduxi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:1)
Indulsi ergo sollicito, totoque corpore citra summam voluptatem me ingurgitavi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 86:3)
Poteris hanc simulationem et vultus confusione et lacrimis obumbrare, ut misericordia permotus gubernator indulgeat tibi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:14)
Resolvit Eumolpos tam iniquam declamationem et Intellego inquit nihil magis obesse iuvenibus miseris, quam quod nocte deposuerunt capillos:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 107:19)
Nam cuncta nobis attribuisset commoda, Quaecumque indulgens Fortuna animali dedit:
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Auctor: Non esse plus aequo petendum.2)
Tu fortasse me putes indulsisse amori meo, supraque ista quam res patitur sustulisse.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 14 10:1)
neque enim debet operibus eius obesse quod vivit.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 16 8:2)
quod quamquam parce et cum delectu daret, mihi tamen tamquam eligeret indulsit.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 13 8:2)
Proinde indulge precibus meis, obsequere consilio, et ante omnia si festinare videor ignosce, primum quia votis suis amor plerumque praecurrit;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 15 11:1)
Etenim cum sic te, sic Bassum diligamus, ut et illum cuiuscumque et tuum quemcumque quaestorem in petendis honoribus omni ope labore gratia simus iuvaturi, perquam iucundum nobis erit, si in eundem iuvenem studium nostrum et amicitiae meae et consulatus tui ratio contulerit, si denique precibus meis tu potissimum adiutor accesseris, cuius et suffragio senatus libentissime indulgeat et testimonio plurimum credat.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 15 13:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION