도구

도구

라틴어 문장 검색

In primo igitur virtutis exercitio, quando homines adnos veniunt causa consilii vel auxilii perspiciendum est quid verum sit,quia veritas post Deum colenda est, quæ sola Deo homines primos facit, cumipse Deus veritas sit, ipso testante:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 18:3)
Similiter simotus animi loquentis nobiscum turbati sint aliqua ex prædictis causis,alia qui vult, ut ei præstemus consilium vel auxilium in mala causa, velindicemus etiam malitias vel collusiones vel faciamus aut dicamus aliquidquod ledat pietatem vel æxtimationem aut reverentiam nostram vel suam, veletiam aliquid quod sit contra bonos mores, statim, Deum præ oculishabentes, aperta fronte debemus animi ejus motus perturbatos propossecohibere eique benigne dicere:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 20:5)
In quo notare debemus quodillos qui ad nostrum consilium vel auxilium veniunt semper nos acquireredebemus ut ab eis lucrari et eorum amicitia et lucro uti moderate atquescienter secundum virtutis proprietatem;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 21:3)
Deus igitur in hoc opusculo mihi sit in auxilium, qui me librum hunccomponere et in latinum transferre compulit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 3:1)
Non habens auxilium fugere voluit, sed per caputium retractuscapite nudato apparuit scabiosus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 81:11)
Videns gibbosus neque fuga neque auxilio se posse defendi coepit resisteredefendensque se nudatis brachiis apparuit habens in his impetiginem:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 81:13)
Amice, si vera sunt quae retulisti, feram tibi inde auxilium.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:20)
In civitate autem illa morabatur quidam philosophus, qui cognominabatur Auxilium Egentium, bonus homo atque religiosus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:31)
Si vera sunt quae multis referentibus de te mihi dictasunt, more domestico fer mihi auxilium, etenim iniuste accusor.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:33)
Tale iudicium apparet esse philosophi, et hoc est gratia Dei et merito vocatus est hoc nomine Auxilium Miserorum.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:64)
Adductis omnibus rex philosophum qui vocabatur Auxilium Miserorum cum aliissapientibus ad se vocavit eisque accusatoris vocem et accusati audire etenodare praecepit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:24)
Septimus vero ordo is erit, ut exsultent cum fiducia, et sine ulla cunctatione confidant, et sine trepidatione laetentur, festinantes vultum ejus videre, cui sedulae servitutis obsequia detulerunt:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 2:18)
Quam ideo in nubibus dicit poni, quia tunc maxime opus est divinae auxilio providentiae, quando agmina nubium in procellas tempestatesque coguntur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 27장 5:4)
Et signis prope ripam locatis, ad manus comminus conserendas, denseta scutorum compage, semet scientissime praestruebant, ausos quoque aliquos fiducia nandi, vel cavatis arborum truncis, amnem permeare latenter, facillime trucidarunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 2장 10:2)
Quod opera consulta cogitabatur astute, ut hoc insidiarum genere Galli periret avunculus, ne eum ut praepotens acueret in fiduciam, exitiosa coeptantem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 10장 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION