라틴어 문장 검색

Sed ad hanc opinionem magni mali cum illa etiam opinio accessit oportere, rectum esse, ad officium pertinere ferre illud aegre quod acciderit, tum denique efficitur illa gravis aegritudinis perturbatio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 61:6)
perturbatio vitae, si ita sit, atque officiorum omnium consequatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 73:4)
Non mihi videtur omni animi perturbatione posse sapiens vacare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 8:1)
restant duae perturbationes, laetitia gestiens et libido;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 8:12)
Quia Chrysippus et Stoici cum de animi perturbationibus disputant, magnam partem in his partiendis et definiendis occupati sunt, illa eorum perexigua oratio est, qua medeantur animis nec eos turbulentos esse patiantur, Peripatetici autem ad placandos animos multa adferunt, spinas partiendi et definiendi praetermittunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 9:6)
Quoniam, quae Graeci πάθη vocant, nobis perturbationes appellari magis placet quam morbos, in his explicandis veterem illam equidem Pythagorae primum, dein Platonis discriptionem sequar, qui animum in duas partes dividunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 10:5)
utamur tamen in his perturbationibus describendis Stoicorum definitionibus et partitionibus, qui mihi videntur in hac quaestione versari acutissime.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 11:2)
Est igitur Zenonis haec definitio, ut perturbatio sit, quod πάθοσ ille dicit, aversa a recta ratione contra naturam animi commotio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 11:3)
quidam brevius perturbationem esse adpetitum vehementiorem, sed vehementiorem eum volunt esse, qui longius discesserit a naturae constantia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 11:4)
partes autem perturbationum volunt ex duobus opinatis bonis nasci et ex duobus opinatis malis;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 11:5)
sic quattuor perturbationes sunt, tres constantiae, quoniam aegritudini nulla constantia opponitur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 14:3)
Sed omnes perturbationes iudicio censent fieri et opinione.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 14:4)
Sed singulis perturbationibus partes eiusdem generis plures subiciuntur, ut aegritudini invidentia - utendum est enim docendi causa verbo minus usitato, quoniam invidia non in eo qui invidet solum dicitur, sed etiam in eo cui invidetur - , aemulatio, obtrectatio, misericordia, angor, luctus, maeror, aerumna, dolor, lamentatio, sollicitudo, molestia, adflictatio, desperatio, et si quae sunt de genere eodem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 16:1)
Omnium autem perturbationum fontem esse dicunt intemperantiam, quae est [a] tota mente a recta ratione defectio sic aversa a praescriptione rationis, ut nullo modo adpetitiones animi nec regi nec contineri queant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 22:1)
quem ad modum igitur temperantia sedat adpetitiones et efficit, ut eae rectae rationi pareant, conservatque considerata iudicia mentis, sic huic inimica intemperantia omnem animi statum inflammat conturbat incitat, itaque et aegritudines et metus et reliquae perturbationes omnes gignuntur ex ea.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 22:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION