라틴어 문장 검색

mense quidem brumae, quo iam mercator Iason clausus et armatis opstat casa candida nautis, grandia tolluntur crystallina, maxima rursus myrrhina, deinde adamans notissimus et Beronices in digito factus pretiosior:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI80)
perpetua anxietas nec mensae tempore cessat, faucibus ut morbo siccis interque molares difficili crescente cibo, sed vina misellus expuit, Albani veteris pretiosa senectus displicet;
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII84)
Nam et aeris notam pretiosiorem ipsa opulentissimae urbis fecit iniuria, quia incendio permixtis plurimis statuis atque simulacris aeris auri argentique venae in commune fluxerunt.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ACHAICUM 7:1)
Cum enim vestitus togae vel trabeae seu paludamenti nullum de se proprii nominis usum fecerit, quaero abs te, cur hoc de solo praetextae habitu usurpaverit vetustas, aut huic nomini quae origo contigerit?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 3:3)
Item Orpheus Liberum atque Solem unum esse deum eundemque demonstrans de ornatu vestituque eius in sacris Liberalibus ita scribit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 22:1)
Tunc Poenus eludens ignaviam inbelliamque militum eius pretiose armatorum:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 3:1)
Mater M. Bruti, Servilia, cum pretiosum aere parvo fundum abstulisset a Caesare subiciente hastae bona civium, non effugit dictum tale Ciceronis:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 5:2)
Venerat ad eum licentiore vestitu, et oculos offenderat patris tacentis.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 5:1)
Fuit enim vestitu ad munditiem curioso, et ut bene amictus iret, faciem in speculo quaerebat, ubi se intuens togam corpori sic applicabat, ut rugas non forte sed industria locatas artifex nodus astringeret et sinus ex conposito defluens modum lateris ambiret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 4:2)
Piscinas autem quam refertas habuerint pretiosissimis piscibus Romani illi nobilissimi principes, Lucullus Philippus et Hortensius, quos Cicero piscinarios appellat, etiam illud indicium est, quod M. Varro in libro de agricultura refert M. Catonem qui post Uticae periit, cum heres testamento Luculli esset relictus, pisces de piscina eius quadraginta milibus vendidisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 6:1)
Et cerebrum, quod tactu sui hominem vel torquet vel frequenter interimit, non suo sensu sed vestitus sui, id est omenti, hunc inportat dolorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, IX. 14:5)
Mel quod optimum est reliquo ponderosius est, in vase igitur mellis pars quae in imo est utique praestat pondere, et ideo supernante pretiosior est:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 14:2)
Postea, inquit, usus luxuriantis aetatis signaturas pretiosis gemmis coepit insculpere:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 13:1)
Hinc factum est ut usu anulorum exemptus dexterae, quae multum negotiorum gerit, in laevam relegaretur, quae otiosior est, ne crebru motu et officio manus dexterae pretiosi lapides frangerentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 13:3)
Scis, inquit, Disari, praeter hunc vestitum qui me tegit nihil me in omni censu aliud habere:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 17:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION