라틴어 문장 검색

Ille vero qui pecuniamcelaverat, plenus nequitia ac mala arte, ut vidit hominem venientem cuipecuniam celaverat, timens ne, si pecuniam requireret, alius qui adducebatsuam pecuniam non committeret, contra eum ita dicendo perrexit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 106:42)
Puer autem coactus necessitate concessit et dedit illi claves domus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:11)
Iuvenis audita prece cum pretio diviti concessit, ut secundum posse suum cum iuvaret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:20)
Quod iusticia, quiaiustum erat, concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:30)
Invenimus senema quo requisivimus consilium de itinere illius semitae.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 118:2)
Domine, feci quod natura mea, id est humana, requirebat, quiacarnes comedi et ossa dimisi.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:9)
Et socius meus fecit quod sua natura, videlicetcanina, requirebat, quia carnes comedit et ossa.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:10)
Habere debeo, quia concessisti.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:10)
At ipsi concesserunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:21)
Arator concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:24)
Hoc lupus concessit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:28)
Concede aratorem boves suosabducere, et ego ducam te ad locum ubi parantur illius casei ut quem voluerisde multis, eligere possis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 154:30)
Si frater tuus tecum in meo regnoremanere adquieverit, omnia tecum illi --etiam mearum custodiam rerum Ņcommunia esse concedo.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 175:9)
Si enim magna personafuerit, statim concede;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 181:8)
Ipsi vero, quoniam magna persona erat, concesserunt eius petitioni.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 182:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION