라틴어 문장 검색

9. Id quod Abraham dicit hoc Verbum in quadam vocatione ac repromissione concluditur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:1)
Visio quam Abraham dat fides, cum hoc gressu ultra efficiendo semper nectitur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:3)
Verum est, ut responsionem ad Verbum quod praecedit, Abraham fidem semper fore memoriae actum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 16:8)
10. Ab Abraham requiritur ut huic Verbo se committat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 17:1)
11. Postrema consideratio Abraham historiae ad eius fidem intellegendam magnum habet pondus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:1)
In voce Abraham relata, altam appellationem ipse agnoscit, quae in ipsius corde perpetuo est inscripta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:3)
Deus ille qui ab Abraham requirit ut se ei penitus commendet fons revelatur ex quo omnis manat vita.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:7)
Deus qui Abraham vocat Deus est creator, qui « vocat ea, quae non sunt, quasi sint » (Rom 4,17), ille « elegit nos in ipso ante mundi constitutionem […] qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum » (Eph 1,4-5).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:9)
Apud Abraham in Deum fides intimas ipsius medullas collustrat, dat ei facultatem bonitatis scaturiginem agnoscendi, quae omnium rerum est origo, atque confirmandi eius vitam non ex nihilo aut casu procedere, verum ex vocatione personalique amore.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:10)
Magna Abraham fidei probatio, filii Isaac sacrificium, demonstrat quantopere primigenius hic amor vitam etiam ultra mortem praestare valeat.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:12)
12. Populi Israel historia, in Exodi libro, fidei Abraham exemplum persequitur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:1)
15. « Abraham […] exsultavit, ut videret diem meum, et vidit et gavisus est » (Io 8,56).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:1)
Secundum haec Iesu verba, Abraham fides ad Eum dirigebatur, praesumpta erat quodammodo visio eius mysterii.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:2)
Epistula ad Hebraeos ad nos de testimonio loquitur iustorum qui, priusquam foedus pangeretur cum Abraham, iam fide Deum quaerebant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 63:2)
Abraham, antequam vocem Dei exaudiret iam eum quaerebat « secundum promptitudinem sollicitudinis animae suae» et «per omnem circumibat mundum, scrutans ubi sit Deus », usque ad diem quo adfuit « miserans Deus eius qui solus tacito quaerebat eum ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 65:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION