도구

도구

라틴어 문장 검색

et interroges:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 19:15)
Si quid ignoras, si quid de scripturis dubitas, interroga eum, quem vita commendat, excusat aetas, fama non reprobat, qui possit dicere:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 23:8)
Interrogatus condicionem Christianum me esse respondi:
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 24:7)
Quodam die, cum in manibus Moysi Numeros teneremus, et me verecunde rogaret, quid sibi vellet nominum tanta congeries, cur singulae tribus in aliis atque in aliis locis varie iungerentur, quomodo Balaam ariolus sic futura Christi mysteria prophetarit, ut nullus propemodum prophetarum tam aperte de eo vaticinatus sit, respondi, ut potui, et visus sum interrogationi eius satisfacere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 7:5)
Ita annus ductus est, quo expleto interrogatus adulescens super cogitationibus pristinis, an adhuc molestiae aliquid sustineret:
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 13:10)
Et quia alicuius tunc nominis aestimabar super studio scripturarum, numquam convenit, . quin de scripturis aliquid interrogaret nec statim adquiesceret, sed moveret e contrario quaestiones, non ut contenderet, sed ut quaerendo disceret earum solutiones, quas opponi posse intellegebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 7:4)
Et quia valde prudens erat et noverat illud, quod appellant philosophi το` πρέπον, id est decere, quod facias, sic interrogata respondebat, ut etiam sua non sua diceret, sed vel mea vel cuiuslibet alterius, ut et in ipso, quod docebat, se discipulam fateretur - sciebat enim dictum ab apostolo:
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 7:7)
Nec mirum, si in plateis et in foro rerum venalium pictus ariolus stultorum verberet nates et obtorto fuste dentes mordentium quatiat, cum venenata spurcaque doctrina Romae invenerit, quos induceret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 9:3)
Sed de scripturis sanctis aliquid interrogas:
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 3:32)
interroga publice;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 3:33)
"bene habet, nil plus interrogo."
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X28)
Qui autem ille senatus fuit, cum perorante Appio Caeco pulsi cum muneribus suis ab urbe legati interrogant!
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 20:1)
Ipsique Bruto per noctem, cum inlato lumine ex more aliqua secum agitaret, atra quaedam imago se obtulit et, quae esset interrogata,
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CASSI ET BRUTI 8:1)
Neque enim recte institutus animus requiescere aut utilius aut honestius usquam potest, quam in aliqua oportunitate docte ac liberaliter colloquendi, interrogandique et respondendi comitate.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 4:1)
Plancus in iudicio forte amici cum molestum testem destruere vellet, interrogavit, quia sutorem sciebat, quo artificio se tueretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 6:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION