라틴어 문장 검색

sic ubi Mygdonios planctus sacer abluit Almo, laetaque iam Cybele festaeque per oppida taedae,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 253:1)
at vos quo libet hinc abite, lymphae, vini pernicies, et ad severos migrate:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 272)
si tibi non cordi fuerant conubia nostra, saeva quod horrebas prisci praecepta parentis, at tamen in vestras potuisti ducere sedes quae tibi iucundo famularer serva labore candida permulcens liquidis vestigia lymphis purpureave tuum constemens veste cubile.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 4:14)
nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam scitis, et in quo me corruerit genere, cum tantum arderem quantum Trinacria rupes lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis, maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu cessarent tristique imbre madere genae, qualis in aerii perlucens vertice montis rivus muscoso prosilit e lapide, qui, cum de prone praeceps est valle volutus, per medium densi transit iter populi, dulce viatori lasso in sudore levamen cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 68b3)
suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys nec genitor nympharum abluit Oceanus:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 884)
'Si tibi nulla sitim finiret copia lymphae,narrares medicis;
(호라티우스의 두번째 편지, 278)
ora manusque tua lavimus, Feronia, lympha.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장18)
Quas inveteratas maculas haec lamenta non abluant?
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:4)
grande sonat metuique iubet Septembris et Austri adventum, nisi se centum lustraverit ovis et xerampelinas veteres donaverit ipsi, ut quidquid subiti et magni discriminis instat in tunicas eat et totum semel expiet annum, hibernum fracta glacie descendet in amnem, ter matutino Tiberi mergetur et ipsis verticibus timidum caput abluet, inde superbi totum regis agrum nuda ac tremibunda cruentis erepet genibus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI264)
Quippe eodem die, quo victus est Perses in Macedonia, Romae cognitum est, cum duo iuvenes candidis equis apud Iuturnae lacum pulverem et cruorem abluebant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM MACEDONICUM SECUNDUM 14:2)
permanat calor argentum penetraleque frigus, quando utrumque manu retinentes pocula rite sensimus infuso lympharum rore superne.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 14:7)
propterea facile et spoliatur lumine terra et repletur item nigrasque sibi abluit umbras.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 13:12)
sic igitur tibi anhela sitis de corpore nostro abluitur, sic expletur ieiuna cupido.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 28:8)
Me bello e tanto digressum et caede recenti Attrectare nefas, donec me flumine vivo Abluero.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 1:3)
Post Caietae quoque nutricis sepulturam, quo potissimum navigans adpellitur quam ad eam partem per quam — fluvio Tiberinus amoeno In mare prorumpit, ut confestim in ipso Italiae limine fluviali unda ablutus possit quam purissime — Iovem Phrygiamque ex ordine Matrem invocare?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, I. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION