도구

도구

라틴어 문장 검색

mali culices ranaeque palustresavertunt somnos;
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장13)
Cum ieiunas, laeta sit facies tua.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:19)
Sunt quippe nonnullae exterminantes facies suas, ut pareant hominibus ieiunare;
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:35)
Itaque miser ego lecturus Tullium ieiunabam;
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 24:2)
"Tu ieiunas et irasceris, ille comedit et forte blanditur;"
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 25:130)
Nulla fuit Romae alia matronarum, quae meam posset domare mentem, nisi lugens atque ieiunans, squalens sordibus, fletibus paene caecata, quam continuis noctibus domini misericordiam deprecantem sol saepe deprehendit, cuius canticum psalmi sunt, sermo evangelium, deliciae continentia, vita ieiunium.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 3:7)
Piscium ritu ac lucustarum et velut muscae et culices conterebantur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 4:8)
Ut enim creatorem non in caelo tantum miramur et terra, sole et oceano, elefantis, camelis, equis, bubus, pardis, ursis, leonibus, sed et in minutis quoque animalibus, formica, culice, muscis, vermiculis et istius modi genere, quorum magis corpora scimus quam nomina, eandemque in cunctis veneramur sollertiam, ita mens Christo dedita aeque et in maioribus et in minoribus intenta est sciens etiam pro otioso verbo reddendam esse rationem.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 12:2)
"Scidit vestimenta sua et operuit cilicio carnem suam ieiunavitque in sacco et ambulabat demisso capite."
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:20)
In solitudine cito subrepit superbia et, si parumper ieiunaverit hominemque non viderit, putat se alicuius esse momenti oblitusque sui, unde quo venerit, intus corpore lingua foris vagatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 9:3)
"Ne oraveris pro populo isto neque depreceris in bonum, quia, si ieiunaverint, non exaudiam preces eorum et, si obtulerint holocausta et victimas, non suscipiam eas;"
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 10:5)
nam neque pulveris inter dum sentimus adhaesum corpore nec membris incussam sidere cretam, nec nebulam noctu neque arani tenvia fila obvia sentimus, quando obretimur euntes, nec supera caput eiusdem cecidisse vietam vestem nec plumas avium papposque volantis, qui nimia levitate cadunt plerumque gravatim, nec repentis itum cuiusvis cumque animantis sentimus nec priva pedum vestigia quaeque, corpore quae in nostro culices et cetera ponunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 10:1)
Cum conparata rictibus tuis ora Niliacus habeat corcodilus angusta, Meliusque ranae garriant Ravennates, Et Atrianus dulcius culex cantet, Videasque quantum noctuae vident mane, Et illud oleas quod viri capellarum, Et anatis habeas orthopygium macrae, Senemque Cynicum vincat osseus cunnus;
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XCIII3)
Illa potest culicem longe sentire volantem Et minimi pinna papilionis agi;
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, XXXIII4)
Protinus Italiam concepit et arma virumque, Qui modo vix Culicem fleverat ore rudi.
(마르티알리스, 에피그램집, 8권, LV9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION