도구

도구

라틴어 문장 검색

Probo, inquit, mi Aviene, quod ea de quibus ambigis clam te esse non pateris.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 3:2)
Tunc Avienus, totus conversus in Servium:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VII. 4:1)
Gratum mihi est, Avienus ait, correctum quod de optimis dictis male opinabar.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 1:1)
Subiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 7:1)
Hic Avienus rursus interrogat:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 14:1)
Bidentes hostiae quid essent, inquit Avienus, interrogavi quendam de grammaticorum cohorte:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 1:1)
Iterum quaerit Avienus in his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 8:1)
Subiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 13:1)
Et Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 1:1)
Sed mox subiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 1:2)
Cum ergo videas, mi Aviene (instituenda est enim adolescentia tua, quae ita docilis est ut discenda praecipiat), cum videas, inquam, anceps esse omne scommatum genus, suadeo in conviviis in quibus laetitiae insidiatur ira, ab huiusmodi dictis facessas et magis quaestiones convivales vel proponas vel ipse dissolvas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, III. 22:1)
Tunc Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 1:1)
Et hoc quaero, Avienus ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 8:1)
Rursus ait Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 13:1)
Adiecit Avienus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 17:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION