라틴어 문장 검색

qui iusto plus esse loquax arcanaque suevit prodere, piscosas fertur victurus in undas, ut nimiam pensent aeterna silentia vocem.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:288)
Haec dum Roma refert, iam Fama loquacibus alis pervolat Oceanum, linguis et mille citatos festinare iubet proceres, nullique senectus, non iter hibernis obstant nec flatibus Alpes:
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:209)
fata loquax mentemque Iovis quaeque abdita solus consilia et terris subito ventura parabat
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 501:1)
loquaces,si sapiat, vitet, simul atque adoleverit aetas.
(호라티우스의 풍자, 1권, 09장36)
aurem substringe loquaci.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장67)
Blesilla nostra ridebit nec dignabitur loquacium ranarum audire convicia, cum dominus eius dictus sit Beelzebub.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 5:10)
"Iunguntur nostri ordinis, qui et roduntur et rodunt adversum nos loquaces, pro se muti;"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:31)
sed tua nunc Mycale pariat licet et pueros tres in gremium patris fundat semel, ipse loquaci gaudebit nido, viridem thoraca iubebit adferri minimasque nuces assemque rogatum, ad mensam quotiens parasitus venerit infans.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V70)
quod super est, consuetudo concinnat amorem;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 41:3)
quam cum discidit, hinc prorumpitur in mare venti vis et fervorem mirum concinnat in undis;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 14:4)
ventus ubi atque animae subito vis maxima quaedam aut extrinsecus aut ipsa tellure coorta in loca se cava terrai coniecit ibique speluncas inter magnas fremit ante tumultu versabunda portatur, post incita cum vis exagitata foras erumpitur et simul altam diffindens terram magnum concinnat hiatum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 19:2)
varius concinnat id aeër. proinde ubi se caelum, quod nobis forte alienum, commovet atque aeër inimicus serpere coepit, ut nebula ac nubes paulatim repit et omne qua graditur conturbat et immutare coactat, fit quoque ut, in nostrum cum venit denique caelum, corrumpat reddatque sui simile atque alienum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 36:9)
Alio loco senex, id est referendis fabulis amica et loquax aetas, res refert vetustas:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIV. 14:1)
Solet cibus, inquit, cum sumitur, tacitos efficere, potus loquaces:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 1:2)
Veniat dux longa pace solutus, Milite cum subito, partesque in bella togatae, Marcellusque loquax, et nomina vana Catones.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 4:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION