라틴어 문장 검색

tonsas novales agros messos.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 711)
nam litotes figura est, ut "munera nec sperno". inaratae non satae, unde est illud "alternis idem tonsas cessare novales". alii 'inaratae' accipiunt quae est pabulo pecoribus.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 824)
vel, quod melius est, quia ait in primo "alternis idem tonsas cessare novales et se- gnem patiere situ durescere campum", quod fieri non potest, nisi fuerint spatia maiora terrarum;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4124)
Iam Trimalchio unguento perfusus tergebatur, non linteis, sed palliis ex lana mollissima factis.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 28:3)
Anus praecipue lippa, sordidissimo praecincta linteo, soleis ligneis imparibus imposita, canem ingentis magnitudinis catena trahit instigatque in Eumolpon.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 95:13)
Ex alticinctis unus atriensibus, Cui tunica ab umeris linteo Pelusio Erat destricta, cirris dependentibus, Perambulante laeta domino viridia, Alveolo coepit ligneo conspargere Humum aestuantem, come officium iactitans, Sed deridetur.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Secundus, Caesar ad atriensem.5)
nam modo Threïcio Borea, modo currimus Euro, saepe tument Zephyro lintea, saepe Noto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 48:2)
quae numquam vacuo solita est cessare novali, fructibus assiduis lassa senescit humus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 47)
quo si Telamonius isset, orba suis essent etiamnum lintea ventis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 18:7)
Simon, quem vocitant Petrum, summus discipulus Dei, lucis forte sub exitu, cum vesper croceus rubet, curvam vulserat ancoram captans flamina linteis et transnare volens fretum, nox ventum movet obvium fundo qui mare misceat, iactatam quatiat ratem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section pr1)
"en qui nostras sulcare novales arvaque capta manu popularier hospite aratro r;"
(프루덴티우스, Psychomachia, section 153)
Alternis idem tonsas cessare novalis et segnem patiere situ durescere campum;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 3:1)
non tibi sunt integra lintea, non di, quos iterum pressa voces malo.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 145)
Iam veris comites, quae mare temperant, inpellunt animae lintea Thraciae, iam nec prata rigent nec fluvii strepunt hiberna nive turgidi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 121)
nunc agite, o socii, propellite in aequora navem, remorumque pares ducite sorte vices, iungiteque extremo felicia lintea malo:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2110)

SEARCH

MENU NAVIGATION