라틴어 문장 검색

qui, cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius et portet omnia verbo virtutis suae, purgatione peccatorum facta, consedit ad dexteram maiestatis in excelsis,
아드님은 하느님 영광의 광채이시며 하느님 본질의 모상으로서, 만물을 당신의 강력한 말씀으로 지탱하십니다. 그분께서 죄를 깨끗이 없애신 다음, 하늘 높은 곳에 계신 존엄하신 분의 오른쪽에 앉으셨습니다. (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 1장3)
Caput autem super ea, quae dicuntur: talem habemus ponti ficem, qui consedit in dextera throni Maiestatis in caelis,
지금 하는 말의 요점은 우리에게 이와 같은 대사제가 계시다는 것입니다. 곧 하늘에 계신 존엄하신 분의 어좌 오른쪽에 앉으시어, (불가타 성경, 히브리인들에게 보낸 서간, 8장1)
paulīsper stābant tacitī, maiestāte locī commōtī.
그들은 감동적인 그 장소의 위엄에 잠시 조용히 서있었다. (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit14)
Et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum et replebitur maiestate eius omnis terra. Fiat, fiat.
그분의 영광스러우신 이름은 영원히 찬미받으시리라. 그분의 영광은 온 누리에 가득하리라. 아멘, 아멘! (불가타 성경, 시편, 72장19)
Hec mirata diu Fronesis multumque retractans Singula, que uisus pregustat, freta sororum Ducatu, summi regis conscendit in arcem Qua residet rex ipse poli, qui cuncta cohercet Legibus imperii, qui numine numina celi Constringit, cuius nutu celestia nutant.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 8:1)
sunt dis inter se commercia, flectere tempta Caesareum numen numine, Bacche, tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 313)
Cum iuvenem super astra Iovem natura locaret susciperetque novus regna vetusta deus, certavere suum venerari numina numen disparibusque modis par cecinere sophos.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Praefatio panegyrici dicti Anthemio Augusto bis consuli1)
Quem cum episcopus suus increpare cepisset et reprimere quasi reum, qui in maiestatem loqueretur, audacter ille restitit, et quasi Danielis verba commemorans, ait:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 1:5)
VIII. Patris quippe nomine divinae majestatis potentia designatur, qua videlicet quidquid velit efficere potest, unde August.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 9:1)
Sicut autem Dei Patris vocabulo divinae majestas potentiae exprimitur specialiter, ita Filii seu Verbi appellatione sapientia Dei significatur, quia scilicet cuncta discernere valet, ut in nullo penitus decipi queat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 9:7)
cum coelestes videlicet spiritus ex assidua divinae majestatis visione, et summa invicem concordia ligentur, et in ejus quem conspiciunt laudes jugi et ineffabili exsultatione illud decantent, quod, juxta Isaiam, seraphim die ac nocte conclamare non cessant:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 45:16)
Bene et beati spiritus illi sive superna eorum mansio firmamento comparatur, qui caeteris per superbiam cernentibus, hoc in suae fidelitatis et humilitatis remunerationem acceperunt, ut sic in contemplatione divinae majestatis firmarentur, ut ulterius omnino labi non queant.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 46:5)
Primum quidem judicium quo injuste Christus est judicatus in passione, et secundum quod juste judicaturus est mundum majestate, de qua Augustinus contra quinque haereses:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 61:2)
cultum diligit incruentum, spernit funesta libamina, verbo propitiatur orantibus, quod solum ei cum homine est, suaque numinis similitudine delectatur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 65:3)
Absit enim hoc ut credamus Deum, qui malis quoque ipsis bene utitur, non bene etiam omnes artes, quae ejus dona sunt, ordinare, ut haec quoque ejus majestati deserviant, quantumcunque male his abutuntur perversi!
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 6:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION