라틴어 문장 검색

Itaque miranti [et] toto mihi caelo clarius nescio quid relucente libuit deae nomen quaerere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 127:12)
Atque haec feci, cum septem amicis meis aut occisis aut relegatis, occisis Senecione Rustico Helvidio, relegatis Maurico Gratilla Arria Fannia, tot circa me iactis fulminibus quasi ambustus mihi quoque impendere idem exitium certis quibusdam notis augurarer.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 11 3:1)
iam pumices etiam nigrique et ambusti et fracti igne lapides;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 11:2)
Interim e Vesuvio monte pluribus locis latissimae flammae altaque incendia relucebant, quorum fulgor et claritas tenebris noctis excitabatur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 16 13:1)
Paulum reluxit, quod non dies nobis, sed adventantis ignis indicium videbatur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 20 16:1)
Hunc subter exit fons et exprimitur pluribus venis sed imparibus, eluctatusque quem facit gurgitem lato gremio patescit, purus et vitreus, ut numerare iactas stipes et relucentes calculos possis.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 8 2:2)
Inferiusque suis fraternos currere Luna admiratur equos, ambustaque nubila fumant;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 17:6)
Et iam fortis erat pulsusque resederat ardor, cum videt Aesoniden exstinctaque flamma reluxit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 5:2)
sorbent avidae praecordia flammae, caeruleusque fluit toto de corpore sudor, ambustique sonant nervi:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 17:2)
Quo simul intravit manibusque obstantia virgo somnia dimovit, vestis fulgore reluxit sacra domus, tardaque deus gravitate iacentes vix oculos tollens iterumque iterumque relabens summaque percutiens nutanti pectora mento, excussit tandem sibi se;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 69:1)
Haec ubi nequiquam formae deus aptus anili edidit, in iuvenem rediit et anilia demit instrumenta sibi talisque apparuit illi, qualis ubi oppositas nitidissima solis imago evicit nubes nullaque obstante reluxit, vimque parat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 87:1)
nectar de liquido vertice fervidum guttatim lacrimis stillat olentibus, ambustum quoniam vis facit ignea imbrem de madido flere cacumine.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae6)
nunc consumit edax segetem rubigo maligni aeris ex vitio, nunc culpam vere tepenti post zephyros gelidi glacies aquilonis inurit ambustumque caput culmi fuligine tinguit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2338)
Ruth dum per stipulas agresti amburitur aestu, fulcra Boos 1 meruit, castoque adscita cubili Christigenam fecunda domum, Davitica regna, edidit atque Deo mortales miscuit ortus, saepe egomet memini fratres geminos ad hiulcum pervenisse simul bivium nutante iuventa et dubitasse diu bifido sub tramite, quodnam esset iter melius;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1213)
Felix Tarraco, Fructuose, vestris attollit caput ignibus coruscum Levitis geminis procul relucens.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Beatissimorum Martyrum Fructuosi Episcopi Ecclesiae Tarraconensis, et Augurii et Eulogii Diaconorum.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION