라틴어 문장 검색

Muris iter rumpente lacu uenit obuia muri Rana loquax et opem pacta nocere cupit.
(ANONYMUS NEVELETI, De mur[e] et rana 4:1)
Rana sibi murem filo confederat.
(ANONYMUS NEVELETI, De mur[e] et rana 4:3)
Rana studet mergi, sed mus emergit et obstat Naufragio.
(ANONYMUS NEVELETI, De mur[e] et rana 4:10)
Cum nichil auderet ludentes ledere ranas, Supplicuere Ioui, ne sine rege forent.
(ANONYMUS NEVELETI, De ranis a Ioue querentibus regem 24:1)
Ausa secundas Rana preces subitum sensit in amne sonum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ranis a Ioue querentibus regem 24:3)
Dum librant in mente metus, se mergere pacti, Se metui et ranas stagna subire uident.
(ANONYMUS NEVELETI, De leporibus et ranis 31:3)
uano rana timore latet.
(ANONYMUS NEVELETI, De leporibus et ranis 31:7)
Equari uult rana boui, tumet ergo.
(ANONYMUS NEVELETI, De rana et boue 43:1)
Rana dolet meliusque tumet.
(ANONYMUS NEVELETI, De rana et boue 43:4)
"Cauponem quoque vicinum atque ob id aemulum deformavit in ranam et nunc senex ille dolio innatans vini sui adventores pristinos in faece summissus officiosis ronchis raucus appellat."
(아풀레이우스, 변신, 1권 8:24)
"Currum deae prosequentes gannitu constrepenti lasciviunt passeres et ceterae quae dulce cantitant aves melleis modulis suave resonantes adventum deae pronuntiant."
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:40)
cur ego Daviticis assuetus cantibus odas chordarum resonare decem, sanctoque verenter stare choro, et placidis caelestia psallere verbis, clara salutiferi taceam miracula Christi?
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 1 3:2)
Humanitatis vestrae famosissimum scelus et in- opinata crudelitas terram concutit et percutit caelum, ut in plateis ac delubris vestris eluceat sanguis et resonet homicidium.
(아우구스티누스, 편지들, 16. (A. D. 399 Epist. L) Ductoribus Ac Principibus Vel Senioribus Coloniae Sufetanae Augustinus Episcopus1)
Quoniam igitur indumentum illud oris clarescere et resonare vocer facit, ob eam causam 'persona' dicta est, 'o' littera propter vocabuli formam productiore.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VII 3:2)
Cum enim papa sibi conscius esset socordiae suae, quodque orbi Christiano prorusus inutilis haberetur, magna affectus est laetitia quod nomen suum et laudes apud regna remotiora tam feliciter resonare cerneret.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 17:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION