라틴어 문장 검색

nam et agere animam et efflare dicimus et animosos et bene animatos et ex animi sententia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 19:2)
Magni autem est ingenii sevocare mentem a sensibus et cogitationem ab consuetudine abducere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 37:1)
qui autem se integros castosque servavissent, quibusque fuisset minima cum corporibus contagio seseque ab is semper sevocavissent essentque in corporibus humanis vitam imitati deorum, is ad illos a quibus essent profecti reditum facilem patere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 71:3)
nam quid aliud agimus, cum a voluptate, id est a corpore, cum a re familiari, quae est ministra et famula corporis, cum a re publica, cum a negotio omni sevocamus animum, quid, inquam, tum agimus nisi animum ad se ipsum advocamus, secum esse cogimus maximeque a corpore abducimus?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 74:1)
o a/nte victrice/s manus, O pe/ctora, o terga, o/ lacertoru/m tori, Vestro/ne pressu quo/ndam Nemeaeu/s leo Frende/ns efflavit gra/viter extremum ha/litum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 21:9)
Nondum efflaverat omnia, cum repositorium cum sue ingenti mensam occupavit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 49:1)
Sed huic tristitiae eadem illa succurrit ancilla, sevocatumque me non minus decoro exornavit capillamento;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 110:5)
Nec tibi quadrupedes animosos ignibus illis, quos in pectore habent, quos ore et naribus efflant, in promptu regere est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 8:25)
Sevocat hunc genitor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 67:2)
Undique dant saltus multaque adspergine rorant emerguntque iterum redeuntque sub aequora rursus inque chori ludunt speciem lascivaque iactant corpora et acceptum patulis mare naribus efflant.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 58:67)
Ecce adamanteis Vulcanum naribus efflant aeripedes tauri, tactaeque vaporibus herbae ardent;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:4)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
in corpore discas rem non corpoream sollers interprete Christo qui Patrem proprium mortali in corpore monstrat, perspice quam varios fundamus ab ore vapores, spiramus quotiens animae sufflabilis auras, nunc flatum tepidum calor exhalatus anhelat, rorantes nebulas udis de faucibus efflans;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3273)
praescriptis quam quia condens efflavit fuditque modis, sit facta necesse est.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3277)
tunc suo iam plenus hoste sistitur furens homo spumeas efflans salivas, cruda torquens lumina, expiandus quaestione non suorum criminum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Sanctorum Martyrum Emeterii et Chelidonii Calagurritanorum.48)

SEARCH

MENU NAVIGATION