라틴어 문장 검색

Solutio:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 7:1)
Mors igitur solutio est animae et corporis.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 2:22)
Solutio autem ista quid aliud autem agit, nisi ut corpus resolvatur et quiescat:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 2:26)
non est autem mala solutio;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 8장 4:13)
Non ergo tamquam relapsus in terram deprehenditur corporis solutione, sed tamquam verbi coelestis operatione donatus et munere;
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 2장 5:18)
Prima igitur voti gratia est celeritas solutionis.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 8장 2:1)
Haec igitur melior votorum suorum solutio est, sicut et David ait:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 3:28)
Non ergo quantitas solutionis, sed animus reddentis, et qualitas consideratur, et affectus.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 7:14)
In carne enim delectatio et passio est, non mens et ratiocinatio.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 5:19)
Est ergo virtus invisibilis Dei quae et specie istius arcus extendendi et remittendi moderatur pro divina voluntate, misericordia, potestate, quae neque omnia confundi nimia solutione, neque dirumpi nimia irruptione patiatur.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 27장 5:3)
quibus praeter ista quae dixi etiam illa ratiocinatio necessaria est, cur in planis quidem speculis ferme pares optutus et imagines uideantur, in tumidis uero et globosis omnia defectiora, at contra in cauis auctiora;
(아풀레이우스, 변명 15:2)
igitur cum ad inspiciendum mulier aegra curationis gratia ad me perducta sit atque hoc et medici confessione qui adduxit ad me et mea ratiocinatione recte factum esse conueniat, aut constituant magi et malefici hominis esse morbis mederi, aut si hoc dicere non audent, fateantur se in puero et muliere caducis uanas et prorsus caducas calumnias intendisse.
(아풀레이우스, 변명 49:11)
Cuius chrismatis solutio octavo die in villa regia, quae dicitur Waedmor, fuit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 56 59:8)
Cui ratiocinationi utrum nihil valide inimicum sit, peto mecum consideres.
(아우구스티누스, 편지들, 2. (A. D. 387 Epist. IV) Nebridio Augustinus 2:8)
Hac ego interim recreatus, cum deo in auxilium deprecato et in ipsum et in ea, quae verissime vera sunt, adtolli coepero, tanta non numquam rerum manentium praesumptione compleor, ut mirer interdum illa mihi opus esse ratiocinatione, ut haec esse credam quae tanta insunt praesentia, quanta sibi quisque ipse fit praesens.
(아우구스티누스, 편지들, 2. (A. D. 387 Epist. IV) Nebridio Augustinus 2:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION