라틴어 문장 검색

"miserum putatis, quod retortis pendeo extentus ulnis, quod revelluntur pedes, conpago nervis quod sonat crepantibus:"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1191)
aetas prima crepantibus flevit sub ferulis.
(프루덴티우스, 머리말, 머리말5)
Ira, ubi truncati mucronis fragmina vidit et procul in partes ensem crepuisse minutas, iam capulum retinente manu sine pondere ferri, mentis inops ebur infelix decorisque pudendi erfida signa abicit monumentaque tristia longe spernit, et ad proprium succenditur effera letum.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 135)
"frangit Deus omne superbum, magna cadunt, inflata crepant, tumefacta premuntur."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 173)
Quidnam foris crepuit?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 326)
Sed fores crepuerunt ab ea.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 717)
sed quid crepuerunt fores Hinc a me?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 1168)
quid est quod tarn a nobis graviter crepuerunt fores?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 3182)
Concussae cautes, et acuto in murice remi obnixi crepuere, inlisaque prora pependit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 9:17)
tum croceam chlamydemque sinusque crepantis carbaseos fulvo in nodum collegerat auro pictus acu tunicas et barbara tegmina crurum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 28:4)
quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 183)
te Iovis inpio tutela Saturno refulgens eripuit volucrisque Fati tardavit alas, cum populus frequens laetum theatris ter crepuit sonum;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 1710)
aut nimium teneris iuvenentur versibus umquam aut inmunda crepent ignominiosaque dicta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 8:8)
ne te longis ambagibus ultra quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos, immoritur studiis et amore senescit habendi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 752)
arva beata petamus, arva divites et insulas, reddit ubi cererem tellus inarata quotannis et inputata floret usque vinea, germinat et numquam fallentis termes olivae suamque pulla ficus ornat arborem, mella cava manant ex ilice, montibus altis levis crepante lympha desilit pede.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1618)

SEARCH

MENU NAVIGATION