라틴어 문장 검색

Qui multa cupit, semper maiorum fame tabescit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 140:2)
Qui pecuniam congregat, multum laborat et vigiliis tabescit neperdat;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 145:2)
Permitte me amodo dormirequoniam sompno aggravatus volo quiescere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 159:25)
Hanc regionem praestitutis celebritati diebus, invadere parans dux ante dictus, per solitudines Aboraeque amnis herbidas ripas, suorum indicio proditus, qui admissi flagitii metu exagitati, ad praesidia descivere Romana, absque ullo egressus effectu, deinde tabescebat immobilis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 3장 4:1)
Alio itidem modo res est aggravata Romana, ex negotio tali.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 12장 17:1)
) cum ultimis hostium fatis instamus, fame, ignavissimo mortis genere tabescentes.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVII, 9장 4:3)
aurum quippe gratanter provinciales pro corporibus dabunt, quae spes rem Romanam aliquotiens aggravavit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, LIBER XIX, 11장 7:2)
Adeo enim atroci tabuimus fame, ut si usquam modius unus farinae fuisset repertus, quod raro contigerat, aureis decem mutaretur ut minus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXV, 8장 15:2)
Sed ut solent insperati casus aggravare miserabilis clades, nomine, servus Anepsiae, verberatae coniugis dolore perculsus, negotium ad Simplicium detulit, nocte progressus, missique apparitores, e latebris abstraxerunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 1장 49:3)
"mortuae bestiae ipsa vivens ventrem habitabit, tum factore nimio nares excruciante aestu et inediae diutinae letali fame tabescet, nec suis saltem liberis manibus mortem sibi fabricare poterit."
(아풀레이우스, 변신, 6권 9:12)
At ille amans, ubi saepe ad litus solitum adnavit et puer, qui in primo vado adventum eius opperiri consueverat, nusquam fuit, desiderio tabuit exanimatusque est et in litore iacens inventus ab his qui rem cognoverant, in sui pueri sepulcro humatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VIII 7:3)
Cum quaereremus quae alia item senescente luna tabescerent, Nonne Lucilium, inquit, nostrum meministis dicere:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, VIII 5:1)
Ea fuit, ut cum per legem communem prosecutio homicidiorum in nomine regis annum et diem expectaret, quod spatium uxori aut haeredi occisi datum est ut nomine proprio accusationem peragerent, cumque experentia monstraret quod pars aggravata saepius pretio aut variis modis inducta, aut lite ipsa defatigata, accusationem desereret, atque eo temporis tractu res quasi in oblivionem transieret, et hoc modo prosecutio in nomine regis (quae semper flagrante crimine vivacior est) neglecta esset, ordinatum fuit prudentissime ut prosecutio in nomine regis etiam intra annum et diem admitti possit absque praeiudicio tamen prosecutionis in nomine partis laesae.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM TERTIUM 33:2)
Atque hoc eius crimen, per se atrox valde, aggravatum est propter causam, quae eum impulerat, quae malitia sane aut odio minime nitebatur, sed ambitione foeda adipiscendi papatum.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 4:7)
Quod si inveniatur virtus ponderum minui in sublimi, aggravari in subterraneis, recipiatur pro causa ponderis attractio a massa corporea terrae.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 354:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION