라틴어 문장 검색

Omnem vero rem aperuit ei de obitu fratris sui Godefridi clarissimi principis, et qualiter a praepotentibus Jerusalem sit invitatus ad possidendum regnum, et quomodo illuc postmodum iturus sit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VII 62:3)
quin ab urbe egrediens Boemundum et Tankradum ad opem et vires augendas, missa legatione, invitavit;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 78:2)
Sed rex fraudem illorum cognoscens, ac virtutem illorum in campis Ascalonis curriculo trium hebdomadarum accubuisse, adventum vero et pugnam adversus Japhet dissimulare, ac minime diffamare, nec ipse socios invitare ac arma congregare obdormivit, quatenus per totum id temporis spatium paratus et munitus haberetur;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 96:6)
Hugo de Tabaria, Rorgius de Caiphas, Gunfridus de turri David, Hugo de S. Abraham, Eustathius Granarius, Gutmanus de Brussella castello Brabantiae, Lithardus [0652A] de Cameraco civitate Galliae, Pisellus de Tuorna, Baldewinus de Hastrut, castellis Flandriae, hi omnes a rege invitati ad auxilium, undique contractis copiis equitum et peditum Christianorum, convenerunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 96:8)
Et Seneca dixit, "Conciliari nisi turpitudine amor turpium nonpotest."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 53:28)
De qua Tulius dixit, "Proprium hoc esse statuo virtutis, conciliare animoshominum et ad usus suos, id est, utilitates suos, adiungere."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 12:3)
Non facile dictu est, quantopere conciliet animos comitas affabilitasquesermonis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, ARS LOQUENDI ET TACENDI 42:5)
Si, tollerando injuriam, vindictam non fecero, inimicosmeos et alios homines ad novam injuriam mihi faciendam invitabo.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:13)
" Invitando itaquenovam injuriam, tot mihi undique fient injuriæ, quod eas non poteropati.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 236:16)
nam si judicesmaleficia non vindicant, non solum novam injuriam invitant, sed etiam denovo peccare imperant et, si multa maleficia patiuntur fieri, venient quænon poterunt pati;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:3)
tercio, quos debeamus adconvivium invitare;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 1:11)
Invitare ergodebetis ad convivium vestrum bonos et pauperes secundum verbum Domini dicentis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:5)
Recte igitur fecistis, invitando istos pauperesMinores ad convivium vestrum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:8)
Ad doctrinam vos invitat Dominus sui timoris, ut tribuat vobis dulcedine sui amoris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 1:13)
propriumvirtutis esse status et conciliare animos hominum et ad usus suos idestutilitate adjungere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 21:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION