라틴어 문장 검색

Bibendoenim de melle atque hujus mundi dulcedine inebriatus es ita, quod dereliquistiDominum factorem tuum et, confisus in multitudine divitiarum tuarum prævaluistiin vanitate tua, et omnia quæcunque desideraverunt oculi tui, nonnegasti eis, tradens oblivioni scripturam, quæ dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:8)
Quia in divitiis nimis confidere videris acpaupertatem despicere, ideo de paupertate et divitiis aliqua dicamus, perquæ destructionem divitiarum fugias, et paupertatem, quæ necessitatematque indigentiam inducat, omnino devites.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 251:2)
Et nota quod, sicut occasione opum temporalium atque divitiarum prædictabona et infinita alia consequimur, ita amissis opibus atque divitiis paupertatematque indigentiam et necessitatem incurrimus, atque omnia mala sustinerecogimur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 252:7)
" Indigentia namque mendicitatem inducit, de quaInnocentius in libro de Contemptu Mundi ait:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 254:27)
Hijs itaque notatis et diligenter inspectis circa divitias et paupertatematque indigentiam et necessitatem atque fortunam, non consulo tibi, utin divitiis nimis confidas, nec eas in guerra facienda consumas.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 258:4)
valdeque dulcedine verborummoti ac dolore cordis intrinsecus tacti cum fletu responderunt dicentes:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:3)
Domina sapientissima, "tu prævenisti nos in benedictionibus dulcedinis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 296:4)
Ad doctrinam vos invitat Dominus sui timoris, ut tribuat vobis dulcedine sui amoris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 1:13)
vosestis sal terræ, dici possunt, quia sicut per Apostolos Christiani reductisunt ad saporem fidei et dulcedinem eternæ vitæ, ita et per vos vestramquesapientiam reduci debent omnes actus hominum ad vos confluentium causaconsilii vel adjutorii, ad saporem rationis et salsedinem justitiæ, acdulcedinem præceptorum juris.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 2:2)
Favus mellis verba composita dulcedo animæ etsanitas est ossium;
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 12:3)
Iuris quoque præcepta quæ maximam dulcedinem habent sunt hæc:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 29:1)
At illenatalis soli dulcedine irretitus partem totius substantiae quam ei obtuleratrecepit sicque repatriavit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:58)
Substitit alterretentus dulcedine cantus.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 84:9)
Affectum autem terrenum ad intellectuales animas pervenire dixerunt eo modo quo afficitur anima circa dulcedinem nutrimenti corporis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 5. In quo genere causae fatum incidat 8:3)
justi autem anima utitur corpore ut instrumento aut organo, quae velut praeclara artifex quo vult obsequium corporis ducit, et effingit de eo speciem quam elegerit, et eas quas voluerit, facit in eo resonare virtutes, pangens nunc modulos castitatis, nunc modulos temperantiae, sobrietatis carmen, integritatis dulcedinem, virginitatis suavitatem, gravitatem viduitatis.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 6장 5:12)

SEARCH

MENU NAVIGATION