라틴어 문장 검색

Item Quadrigarius in eodem libro in re tristi et inopinata verbo isto ita utitur:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XIX 8:1)
Extare in litteris perque hominum memorias traditum, quod repente multis mortem attulit gaudium ingens insperatum, interclusa anima et vim magni novique motus non sustinente.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XV 1:1)
cognito repente insperato gaudio expirasse animam refert Aristoteles philosophus Polycritam, nobilem feminam Naxo insula.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XV 2:1)
sed is nuntius non verus fuit, utque is adulescens non diu post ex ea pugna in urbem redit, anus repente filio viso copia atque turba et quasi ruina incidentis inopinati gaudii oppressa exanimataque est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XV 5:2)
Verba ipsa Plutarchi, quoniam res inopinata est, subscripsi:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XI 13:1)
Accessi tamen percontatusque pretium sum et, adductus mira atque insperata vilitate, libros plurimos aere pauco emo eosque omnis duabus proximis noctibus cursim transeo;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 6:1)
In quo id quoque scriptum est, quod volgo inopinatum est, non hominum tantum neque rerum moventium, quae auferri occulte et subripi possunt, sed fundi quoque et aedium fieri furtum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Undecimus, XVIII 14:1)
Tum Cicero, inopinata obprobratione permotus, accepisse se negavit ac domum quoque se empturum negavit atque Adeo, inquit, verum sit accepisse me pecuniam, si domum emero.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XII 5:1)
Nihil autem dubium est quin violentam et inopinatam mortem significaverit, quae quidem potest recte videri accidere praeter naturam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, I 4:1)
De verbis inopinatis, quae utroque versum dicuntur et a grammaticis communia vocantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 1:1)
aut sententia poetae veteris lepide obscura, non anxie, aut historiae antiquioris requisitio, aut decreti cuiuspiam ex philosophia perperam invulgati purgatio, aut captionis sophisticae solutio, aut inopinati rariorisque verbi indagatio, aut tempus item in verbo perspicuo obscurissimum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 7:2)
Hoc accidente tam inopinato deputati fere attoniti rem ad comitem Northumbirae detulerunt, qui vir erat auctoritate primarius in iis partibus.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 1:6)
Huius namque modi specie se nescia prodi, Sic inopinato perimi nec credula fato, Proicie[n]s extra cuneum, femur angit et exta, Liquerat inmissum quem truncum sector in ipsum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VIII. De simia, que secare uoluit 9:6)
Quod dum narraret, dextramque minando leuaret, Vt percussisset puerum, quasi presto fuisset, Vas in predictum manus inscia dirigit ictum, Seruatumque sibi uas ilico fregit oliui, Sic inopinatum deflens miserabile fatum: "Heu!
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVII. De uiro et uase olei 18:12)
Intellego multiformes illius prodigii fucos et eo usque cum his quos eludere nititur blandissimam familiaritatem, dum intolerabili dolore confundat quos insperata reliquerit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION