라틴어 문장 검색

iamque omnes videre virum, iamque omnia contra tela micant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 661:1)
quae freta saepe tuo domui, quae nubila cornu fulminaque et toto quicquid micat aethere;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 79:1)
micat omnis ager, villisque comantem sidereis totos pellem nunc fundit in artus,
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 129:1)
ense simul clipeoque micat;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 329:1)
simul in vultus micat unldique terror;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C Valeri Flacci Argonautiocon Liber Octavus. 355:1)
"gnate mihi longe iucundior unice vita, gnate, ego quem in dubios cogor dimittere casus reddite in extrema nuper mihi fine senectae, quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtus eripit invito mihi te, cui languida nondum lumina sunt gnati cara saturata figura, non ego te gaudens laetanti pectore mittam, nec te ferre sinam fortunae signa secundae, sed primum multas expromam mente querelas canitiem terra atque infuso pulvere foedans, inde infecta vago suspendam lintea malo, nostros ut luctus nostraeque incendia mentis carbasus obscurata decet ferrugine Hibera.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 7:1)
"Praesto iugulum, micantem intrepida excipio mucronem, innocentiam tantum mecum feram."
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 3:10)
Postquam vero ad feminam ventum est et flexis in terram poplitibus super trementem cervicem micans elevatus est gladius et exercitatam carnifex dexteram totis viribus concitavit, ad primum corporis tactum stetit mucro letalis et leviter perstringens cutem rasurae modicae sanguinem aspersit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Innocentium Presbyterum De Septies Percussa 7:4)
Quid memorem Romanos duces, quorum virtutibus quasi quibusdam stellis Latinae micant historiae?
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:10)
est etiam calor ille animo, quem sumit, in ira cum fervescit et ex oculis micat acrius ardor;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 8:1)
inde alium supra fluere atque intendere eodem quo volvenda micant aeterni sidera mundi;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 20:3)
nam cum suspicimus magni caelestia mundi templa super stellisque micantibus aethera fixum, et venit in mentem solis lunaeque viarum, tunc aliis oppressa malis in pectora cura illa quoque expergefactum caput erigere infit, ne quae forte deum nobis inmensa potestas sit, vario motu quae candida sidera verset;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:4)
— Totoque loquentis ab ore Scintillae absistunt, oculis micat acribus ingis.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 2:6)
Ipse peregrina ferrugine clarus et ostro Spicula torquebat Lycio Cortynia cornu. . .
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 12:3)
Qualis ubi in lucem coluber mala gramina pastus, Frigida sub terra tumidum quem bruma tegebat, Nunc positis novus exuviis nitidusque iuventa, Lubrica convolvit sublato pectore terga Arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 12:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION