도구

도구

라틴어 문장 검색

quare age huc aditum ferens perge linquere Thespiae rupis Aonios specus, nympha quos super irrigat frigerans Aganippe, ac domum dominam voca coniugis cupidam novi, mentem amore revinciens ut tenax hedera huc et huc arborem implicat errans.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 613)
illa, siqua alia, viderunt luce marinas mortales oculis nudato corpore nymphas nutricum tenus exstantes e gurgite cano.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 645)
quae tum alacres passim lymphata mente furebant euhoe bacchantes, euhoe capita inflectentes.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 64 9:3)
quem procul ex alga maestis Minois ocellis saxea ut effigies bacchantis prospicit, eheu, prospicit et magnis curarum fluctuat undis, non flavo retinens subtilem vertice mitram, non contecta levi velatum pectus amictu, non tereti strophio lactentis vincta papillas, omnia quae toto delapsa e corpore passim ipsius ante pedes fluctus salis adludebant.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 6420)
suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys nec genitor nympharum abluit Oceanus:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Elegies , Poem 884)
scilicet ubi ait, et quidem in fabula trium sororum contemtricium in semine Semeles, ad Solem loquens, qui nymphis aliis derelictis atque neglectis in quas prius exarserat, noviter Leucothoen diligebat:
(단테 알리기에리, Epistolae 16:2)
Et quoniam Tusci pre aliis in hac ebrietate baccantur, dignum utileque videtur municipalia vulgaria Tuscanorum sigillatim in aliquo depompare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 110:4)
Fingimus haec altum satura sumente cothurnum scilicet, et finem egressi legemque priorum grande Sophocleo carmen bacchamur hiatu, montibus ignotum Rutulis caeloque Latino?
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI308)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
Quare etiam atque etiam maternum nomen adepta terra tenet merito, quoniam genus ipsa creavit humanum atque animal prope certo tempore fudit omne quod in magnis bacchatur montibus passim, aëriasque simul volucres variantibus formis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 30:1)
denique nota vagis silvestria templa tenebant nympharum, quibus e scibant umore fluenta lubrica proluvie larga lavere umida saxa, umida saxa, super viridi stillantia musco, et partim plano scatere atque erumpere campo.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 33:9)
multi praecipites nymphis putealibus alte inciderunt ipso venientes ore patente:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 38:1)
Haec tibi semper erunt, et cum sollemnia vota Reddemus nymphis, et cum lustrabimus agros, ubi lustrare significat circumire:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 7:4)
Novimus et qui te transversa tuentibus hircis, Et quo — sed faciles Nymphae risere — sacello.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 21:9)
Intus aquae dulces vivoque sedilia saxo, Nympharum domus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 18:7)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION