라틴어 문장 검색

Et ecce nobis repente de tergo manipulus armati supercurrunt equites, aegreque cohibita equorum curriculi rabie, Philebum ceterosque comites eius involant avidi colloque constricto et sacrilegos impurosque compellantes interdum pugnis obverberant, necnon manicis etiam cunctos coartant et identidem ingenti sermone comprimunt, promerent potius aureum cantharum, promerent auctoramentum illud sui sceleris, quod simulatione sollemnium, quae in operto factitaverant, ab ipsis pulvinaribus matris deum clanculo furati, prorsus quasi possent tanti facinoris evadere supplicium tacita profectione, adhuc luce dubia pomerium pervaserint.
(아풀레이우스, 변신, 9권 9:4)
Eadem ratione idem Vergilius inamabilem dixit Stygiam paludem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VI 13:1)
Idcirco palus destitutus est in foro eoque adductus suae civitatis nobilissimus homo M. Marius.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 4:6)
Palus, inquit, in foro destitutus est, vestimenta detracta sunt, virgis caesus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 12:2)
item religio est procinctam extra pomerium, id est exercitum armatum, videre;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, XV 5:1)
Quid sit pomerium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 1:1)
POMERIUM quid esset augures populi Romani qui libros De Auspiciis scripserunt istiusmodi sententia definierunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 2:1)
Pomerium est locus intra agrum effatum per totius urbis circuitum pone muros regionibus certeis determinatus, qui facit finem urbani auspicii.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 2:2)
Antiquissimum autem pomerium, quod a Romulo institutum est, Palatini montis radicibus terminabatur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 3:1)
Sed id pomerium pro incrementis reipublicae aliquotiens prolatum est et multos editosque collis circumplexum est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 3:2)
Habebat autem ius proferendi pomerii qui populum Romanum agro de hostibus capto auxerat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 4:1)
Idcirco, inquit, omnes qui pomerium protulerunt montem istum excluserunt, quasi avibus obscenis ominosum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XIV 7:1)
Ea cerva quodam die, cum incursio esset hostium nuntiata, festinatione ac tumultu consternata in fugam se atque in palude proxima delituit et frustra requisita perisse credita est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXII 8:1)
centuriata autem comitia intra pomerium fieri nefas esse, quia exercitum extra urbem imperari oporteat, intra urbem imperari ius non sit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXVII 6:3)
Verum Hiberni agrestes (qui maxime deliquerant) more suo in sylvas et paludes fugerant, quique in pacato Hiberniae similis criminis conscii sibi erant ad eos se receperunt.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 22:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION