도구

도구

라틴어 문장 검색

officium autem esse eius praenoscere, dei erga homines mente qua sint quidque significent, quem ad modumque ea procurentur atque expientur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 193:3)
talibus ut dictis nostros descendit in annos, substitit in medios praescia lingua sonos, puppibus egressus Latia stetit exul in herba, felix, exilium cui locus ille fuit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권307)
non haec ille deus tantaeque propaginis auctor credidit officiis esse minora suis, promissumque sibi voluit praenoscere caelum nec deus ignotas hospes inire domos, ille moras solis, quibus in sua signa rediret, traditur exactis disposuisse notis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권81)
"praescia mater nam locus imperii rus erit istud ait."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권50)
Nam sata Tiresia venturi praescia Manto per medias fuerat divino concita motu vaticinata vias:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 16:7)
Proximus, audito sonitu per inane pharetrae, frena dabat Sipylus, veluti cum praescius imbris nube fugit visa pendentiaque undique rector carbasa deducit, ne qua levis effluat aura.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:5)
Haec ubi faticano venturi praescia dixit ore Themis, vario superi sermone fremebant, et cur non aliis eadem dare dona liceret murmur erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:1)
"Nate dea, nam te fama praenovimus," inquit ille "quid a nobis vulnus miraris abesse?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 12:1)
Praescia venturi genetrix Nereia leti dissimulat cultu natum, et deceperat omnes, in quibus Aiacem, sumptae fallacia vestis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 16:1)
denique multa sapit, sed non sapit omnia nostrae vis animae, certum sapere ac praenoscere iussa.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3278)
cum discipulos, hominis quid Filius esset passurus, fido iam praescius ore monebat, nonne fatebatur se cum virtute paterna esse hominem verum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3321)
hoc esse signum praescii norunt repromissae spei, qua nos soporis liberi speramus adventum Dei.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum15)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)
talia vociferans rapidum calcaribus urget cornipedem laxisque volat temeraria frenis, hostem humilem cupiens inpulsu umbonis equini sternere deiectamque supercalcare ruinam, sed cadit in foveam praeceps, quam callida forte Fraus interciso subfoderat aequore furtim, Fraus detestandis vitiorum e pestibus una, fallendi versuta opifex, quae praescia belli planitiem scrobibus vitiaverat insidiosis hostili de parte latens, ut fossa ruentes exciperet cuneos atque agmina mersa voraret;
(프루덴티우스, Psychomachia, section 166)
Tuque, O sanctissima vates, praescia venturi, da, non indebita posco regna meis fatis, Latio considere Teucros errantisque deos agitataque numina Troiae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 3:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION