도구

도구

라틴어 문장 검색

tecum etenim longos memini consumere soles et tecum primas epulis decerpere noctes, unum opus, et requiem pariter disponimus ambo, atque verecunda laxamus seria mensa, non equidem hoc dubites, amborum foedere certo consentire dies et ab uno sidere duci.
(페르시우스, 풍자, satire 514)
Dat cauda sonitum, liberae ponto iubae consentiunt luminibus, fulmineum iubar incendit aequor sibilisque undae fremunt.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:19)
tanquam hic solus color figuram possit pervertere et non multa una oporteat consentiant [et non] ratione, ut mendacium constet.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 102:33)
Ergo tanta lues divum quoque numina vicit, consensitque fugae caeli timor.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 124:1)
Constantior fuissem vera existimans.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quintus, Viatores et latro.7)
- constantissime praetulit.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 14 5:3)
Hanc regulam Spurinna constantissime servat;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 1 3:1)
Proinde consentite conspirate maioremque animum ex meo sumite, qui cupio esse quam plurimum, quod debeam conferre.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 13 9:1)
Ero enim vel cautior in continendo vel constantior in edendo, si huc vel illuc auctoritas tua accesserit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 12 4:2)
Is interdicendum ei advocationibus in quinquennium censuit, et quamvis neminem auctoritate traxisset, constanter in sententia mansit;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 5:2)
Designatus ego consul omni hac, etsi non adulatione, specie tamen adulationis abstinui, non tamquam liber et constans, sed tamquam intellegens principis nostri, cuius videbam hanc esse praecipuam laudem, si nihil quasi ex necessitate decernerem.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 27 2:2)
Praeterea tanto consensu rogabaris, ut negare non constans, sed durum videretur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 34 2:1)
Nisi dicente sententiam eo qui relegat, illi qui puniunt capite initio statim in alia discedant, frustra postea dissentient ab eo cui paulo ante consenserint.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 23:2)
Incipio enim satis absolutum existimare, de quo tanta diversitate regionum discreta hominum iudicia consentiunt.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 11 2:2)
Ego et modestius et constantius arbitratus immanissimum reum non communi temporum invidia, sed proprio crimine urgere, cum iam satis primus ille impetus defremuisset et languidior in dies ira ad iustitiam redisset, quamquam tum maxime tristis amissa nuper uxore, mitto ad Anteiam - nupta haec Helvidio fuerat -;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 4:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION