라틴어 문장 검색

Subtristis visus est esse aliquantulum mihi.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 2, scene 641)
Paullum interesse censes ex animo omnia, Ut fert natura, facias an de industria?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 4, scene 4165)
Tu concede paullum istuc, Thraso.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 5, scene 8118)
Nae ille haud scit paullum lucri quantum ei damni apportet.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 4, scene 492)
Sed mihi opus crat, ut aperte tibi nunc fabuler, Aliquantulum quae afferret qui dissolverem Quae debeo;
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 4, scene 3100)
paullum sepultae distat inertiae celata virtus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 910)
an vero, cum Pericles Athenienses solis obscuratione territos redditis eius rei causis metu liberavit, aut cum Sulpicius ille Gallus in exercitu L. Paulli de lunae defectione disseruit, ne velut prodigio divinitus facto militum animi terrerentur, non videtur usus esse oratoris officio?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 378:1)
non erat animus ad frugalitatem magna vi reducendus, a qua paullum discesserat:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 32:3)
Sed ira, ebrietas, metus aliaque eiusmodi foeda et caduca irritamenta sunt nec virtutem instruunt, quae nihil vitiis eget, sed segnem alioqui animum et ignavum paullum adlevant.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 81:2)
quid mihi coniugium Paulli, quid currus auorum profuit aut famae pignora tanta meae?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 119)
prole mea Paullum sic iuuet esse senem.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 1162)
Nam et qui ultimo cecinit, aut aliquantulo praecucurrit aut certe concurrit aetate sapientiae auctoribus, etiam latoribus legis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 19장 1:9)
Ut, hac cessante persecutione, ecclesia in Brittaniis aliquantulam, usque ad tempora Arrianae uesaniae, pacem habuerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VIII.1)
Qui cum iussis pontificalibus obtemperantes memoratum opus adgredi coepissent, iamque aliquantulum itineris confecissent, perculsi timore inerti, redire domum potius, quam barbaram, feram, incredulamque gentem, cuius ne linguam quidem nossent, adire cogitabant, et hoc esse tutius communi consilio decernebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIII.4)
Auxit autem procellam huiusce perturbationis etiam mors Sabercti regis Orientalium Saxonum, qui ubi regna perennia petens tres suos filios, qui pagani perdurauerant, regni temporalis heredes reliquit, coeperunt illi mox idolatriae, quam, uiuente eo, aliquantulum intermisisse uidebantur, palam seruire, subiectisque populis idola colendi liberam dare licentiam.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 1:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION