라틴어 문장 검색

quid est quod tarn a nobis graviter crepuerunt fores?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 3182)
Concussae cautes, et acuto in murice remi obnixi crepuere, inlisaque prora pependit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 9:17)
Haud procul inde citae Mettum in diversa quadrigae distulerant, at tu dictis, Albane, maneres, raptabatque viri mendacis viscera Tullus per silvam, et sparsi rorabant sanguine vepres.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 26:4)
aptat rorantis sanguine cristas telaque trunca viri et bis sex thoraca petitum perfossumque locis clipeumque ex aere sinistrae subligat atque ensem collo suspendit eburnum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 1:4)
tum croceam chlamydemque sinusque crepantis carbaseos fulvo in nodum collegerat auro pictus acu tunicas et barbara tegmina crurum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 28:4)
quis post vina gravem militiam aut pauperiem crepat?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 183)
te Iovis inpio tutela Saturno refulgens eripuit volucrisque Fati tardavit alas, cum populus frequens laetum theatris ter crepuit sonum;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 1710)
aut nimium teneris iuvenentur versibus umquam aut inmunda crepent ignominiosaque dicta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 8:8)
ne te longis ambagibus ultra quam satis est morer, ex nitido fit rusticus atque sulcos et vineta crepat mera, praeparat ulmos, immoritur studiis et amore senescit habendi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 752)
arva beata petamus, arva divites et insulas, reddit ubi cererem tellus inarata quotannis et inputata floret usque vinea, germinat et numquam fallentis termes olivae suamque pulla ficus ornat arborem, mella cava manant ex ilice, montibus altis levis crepante lympha desilit pede.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1618)
insanis et tu stultique prope omnes, siquid Stertinius veri crepat, unde ego mira descripsi docilis praecepta haec, tempore quo me solatus iussit sapientem pascere barbam atque a Fabricio non tristem ponte reverti.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Collocutus cum Horatio Damasippus hoc Stoicae philosophiae paradoxum probat: omnes propemodum homines insanire.25)
cum primum crepuerit catena, discedet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 9 8:6)
ille, qui sanguinem suum vidit, cuius dentes crepuere sub pugno, ille, qui subplantatus adversarium toto tulit corpore nec proiecit animum proiectus, qui quotiens cecidit, contumacior resurrexit, cum magna spe descendit ad pugnam.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 13 2:3)
Non crepuit subinde ostium, non adlevabitur velum;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 80 1:2)
Familia decubuit, faenus offendit, domus crepuit, damna, vulnera, labores, metus incucurrerunt;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 96 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION