도구

도구

라틴어 문장 검색

de quo Cristus ipsum increpasset sicut multotiens increpavit, cum inscie responderet.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 9:29)
4. Presumpsit ergo in corde suo incurabilis homo, sub persuasione gigantis Nembroth, arte sua non solum superare naturam, sed etiam ipsum naturantem, qui Deus est, et cepit edificare turrim in Sennaar, que postea dicta est Babel, hoc est ‘confusio’, per quam celum sperabat ascendere, intendens inscius non equare, sed suum superare Factorem.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 44:1)
Inscius cum Indis pugnandi Braddockius, nec in hostes irruit, nec pedem retro tulit, sed copias suas improviso impetu disjectas, loco, unde hostium vim primum sustinuerant, consistere jussit:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.83)
Consilium hocce Canadam invadendi conceptum, et pene perfectum erat, inscio Washingtonio.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT UNDECIMUM.69)
de Tiburtino veniet pinguissimus agro haedulus et toto grege mollior, inscius herbae necdum ausus virgas humilis mordere salicti, qui plus lactis habet quam sanguinis;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI25)
Quin etiam subito vi morbi saepe coactus ante oculos aliquis nostros, ut fulminis ictu, concidit et spumas agit, ingemit et tremit artus, desipit, extentat nervos, torquetur, anhelat inconstanter, et in iactando membra fatigat, ni mirum quia vis morbi distracta per artus turbat agens animam, spumans [ut] in aequore salso ventorum validis fervescunt viribus undae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 13:1)
non, ut opinor, enim dat quod promittit et unde nec radicitus e vita se tollit et eicit, sed facit esse sui quiddam super inscius ipse.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 23:2)
quod super est arvi, tamen id natura sua vi sentibus obducat, ni vis humana resistat vitai causa valido consueta bidenti ingemere et terram pressis proscindere aratris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:5)
Nam facundum et eruditum virum, Eusebium rhetorem inter Graecos praestantem omnibus idem nostra aetate professis, doctrinae Latiaris haud inscium, Praetextatis meum in locum invitari imperavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 7:2)
Si aut me, inquit, Evangele, aut haec innocentiae lumina cogitasses, nullum inter nos tale secretum opinarere, quod non vel tibi vel etiam vulgo fieri dilucidum posset, quia neque ego sum inmemor nec horum quemquam inscium credo sancti illius praecepti philosophiae, sic loquendum esse cum hominibus, tamquam dii audiant;
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 6:1)
Sancta ad vos anima, atque istius inscia culpae, Descendam.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 6:2)
Vides quemadmodum ingemuerit Africanus, quod vidisset cum crotalis saltantem filium petitoris, id est candidati, quem ne tum quidem spes et ratio adipiscendi magistratus, quo tempore se suosque ab omni probro debuit vindicare, potuerit coercere, quo minus faceret quod scilicet turpe non habebatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIV. 8:1)
Mollusca haec nux est, ne quis forte inscius erret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVIII. 12:3)
Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leones Interitum.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 15:7)
Ingemuit rector, sensitque deorum Esse dolos, et fata suae contraria menti.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:44)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION