도구

도구

라틴어 문장 검색

Haec quoque res etiam naturam dedicat eius, quam tenui constet textura quamque loco se contineat parvo, si possit conglomerari, quod simul atque hominem leti secura quies est indepta atque animi natura animaeque recessit, nil ibi libatum de toto corpore cernas ad speciem, nihil ad pondus:
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 5:12)
quod si lincuntur et insunt, haut erit ut merito inmortalis possit haberi, partibus amissis quoniam libata recessit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 18:3)
ergo terra tibi libatur et aucta recrescit.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 7:9)
nam quibus e spatiis cumque ignes lumina possunt adiicere et calidum membris adflare vaporem, nil magnis intervallis de corpore libant flammarum, nihil ad speciem est contractior ignis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 22:2)
Et inter nos quidem parva quaedam de hac disputatione libavimus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 20:1)
Si eventu excusantur inlicita, dic, quaeso, quod erat monstrum secuturum et cum Cereri libari vino iuberet, quod omnibus sacris vetatur?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 1:2)
Vinum autem Cereri non libari debuit illum vel Plautus docere, qui in Aulularia ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 2:1)
At hic vester, flamen et pontifex et omnia, tam quid immoletur quam quid libetur ignorat, et, ne non ubique in libando pari errore sit devius, in octavo ait:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 3:1)
ampliusque speciem difficultatis auxeras, si magis Didonem in mensam similiter libantem notasses:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 4:2)
Dixit, et in mensam laticum libavit honorem
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 4:3)
At vero hic — omnes In mensam laeti libant, divosque precantur, quia quod recte fieri noverat ab omnibus simul in templo epulantibus et uni sacratae adsidentibus mensae factum esse memoravit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 8:1)
Poeta enim aeque in rebus doctrinae et in verbis sectator elegantiae, sciens Cereri mulso libari, adiecit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 9:3)
Oceano libemus, ait, et alibi:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 1:4)
Hic duo rite mero libans carchesia Baccho de cymbiis:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXI. 1:5)
Etsi vereor me, dum ostendere cupio quantum Virgilius noster ex antiquiorum lectione profecerit et quos ex omnibus flores vel quae in carminis sui decorem ex diversis ornamenta libaverit, occasionem reprehendendi vel inperitis vel malignis ministrem, exprobrantibus tanto viro alieni usurpationem, nec considerantibus hunc esse fructum legendi, aemulari ea quae in aliis probes et quae maxime inter aliorum dicta mireris in aliquem usum tuum oportuna derivatione convertere, quod et nostri tam inter se quam a Graecis et Graecorum excellentes inter se saepe fecerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 2:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION