라틴어 문장 검색

mantva vae miserae nimium v. c. bene ingemit Mantua- norum infelicitatem, quibus sola obfuit vicinitas Cremonensium - nam Cassii, Bruti et Antonii copias Cremonenses susceperant - :
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 281)
nec sit mihi credere tantum 'tantum', quidam, id est tam longe obes, ut nolim credere, te tam longe abesse:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA DECIMA., commline 461)
licet haec omnia, quae dixi, arando sint experti et hominum et boum labores, tamen sunt ad- huc aliqua quae obsunt, nisi provideris, ut aves absint et umbra arborum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 1182)
numqvam inprudentibus i. o. alii 'in' vacare volunt, alii augendi habere significationem, ut sit, numquam imber obfuit valde prudentibus:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3731)
numquam imber obfuit non ante provisus, tam sui clara dat signa:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3734)
sed non ea obesse dicit, quia sunt omnibus nota.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 1523)
aurasque tulerunt 'ferre auras' proprie est adsuescere aeris varietati, quae obest rebus teneris nimium.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4221)
dicta autem lupata a lupinis dentibus, qui inaequales sunt, unde etiam eorum morsus vehementer obest.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 3권, commline 2082)
Carpathium mare inter Rhodum et Alexandriam, quod obesse dicitur a Carpatho insula, ut Lucilius "Carpathium mare transvectus cenabis Rhodi". et aliter:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 3864)
cumque perturbationem animi illi ex homine non tollerent naturaque et condolescere et concupiscere et extimescere et efferri laetitia dicerent, sed ea contraherent in angustumque deducerent, hic omnibus his quasi morbis voluit carere sapientem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아카데미카, LIBER PRIMUS 48:3)
Sed quoniam earum rerum, quas ego gessi, non eadem est fortuna atque condicio quae illorum, qui externa bella gesserunt, quod mihi cum iis vivendum est, quos vici ac subegi, illi hostes aut interfectos aut oppressos reliquerunt, vestrum est, Quirites, si ceteris facta sua recte prosunt, mihi mea ne quando obsint, providere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM TERTIA 27:1)
nec, cum haec ita sint, est causa, cur Epicurus fatum extimescat et ab atomis petat praesidium easque de via deducat et uno tempore suscipiat res duas inenodabiles, unam, ut sine causa fiat aliquid, ex quo existet, ut de nihilo quippiam fiat, quod nec ipsi nec cuiquam physico placet, alteram, ut, cum duo individua per inanitatem ferantur, alterum e regione moveatur, alterum declinet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 28:6)
et tamen tam est inmutabile venturum, cum est verum, quam venisse, nec ob eam causam fatum aut necessitas extimescenda est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, de fato liber. 41:4)
nam cum appetitus ille animi aliquid ad se trahere coeperit consulto, quod sibi obsit, quia sit sibi inimicus, cum id sua causa faciet, et oderit se et simul diliget, quod fieri non potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 38:3)
nec vero dico eorum metum mortis, qui, quia privari se vitae bonis arbitrentur, aut quia quasdam post mortem formidines extimescant, aut si metuant, ne cum dolore moriantur, idcirco mortem fugiant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, LIBER QUINTUS 42:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION