라틴어 문장 검색

Recte ergo facies, si non videris istos, qui quantum dicant, non quemadmodum quaerunt, et ipse malueris, si necesse est, ut P. Vinicius dicere, qui titubat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 40 9:1)
Quomodo in vino non ante lingua titubat quam mens cessit oneri et inclinata vel prodita est, ita ista orationis quid aliud quam ebrietas nulli molesta est, nisi animus labat ?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 114 22:2)
nec tu, quamvis dura virago patiensque mali, poteris tantas flere ruinas, non quae verno mobile carmen ramo cantat tristis aedon Ityn in varios modulata sonos, non quae tectis Bistonis ales residens summis impia diri furta mariti garrula narrat, lugere tuam poterit digne conquesta domum, licet ipse velit clarus niveos inter olores Histrum cycnus Tanainque colens extrema loqui, licet alcyones Ceyca suum fluctu leviter plangente sonent, cum tranquillo male confisae credunt iterum pelago audaces fetusque suos nido pavidae titubante fovent;
(세네카, 아가멤논 12:5)
et cum descripsisset ingenti spiritu titubantem et inter cogitationem fratris occidendi concidentem, dixit:
(세네카, Controversiae, book 7, Thema: Mortua quidam uxore ex qua duos filios habebat, duxit aliam. alterum ex adulescentibus domi parricidi damnauit; tradidit fratri puniendum: ille exarmato nauigio imposuit. delatus est adulescens ad piratas, arcipirata factus est. Postea pater peregre 19:9)
Conscientia vestra hoc loco titubat et illud superbum promissum numquam sapientem facti sui paenitere nec umquam emendare, quod fecerit, nec mutare consilium," Non mutat sapiens consilium omnibus his manentibus, quae erant, cum sumeret ;
(세네카, 행복론, Liber IV 164:5)
si paulum valetudo titubavit, non spem hominum excitari, sed metum ?
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 118:2)
Illa in primo fervore, cum maxime impatientes ferocesque sunt miseri, accessum Areo, philosopho viri sui, praebuit et multum eam rem profuisse sibi confessa est, plus quam populum Romanum, quem nolebat tristem tristitia sua facere, plus quam Augustum, qui subducto altero adminiculo titubabat nec luctu suorum inclinandus erat, plus quam Tiberium filium, cuius pietas efficiebat, ut in 1110 acerbo et defleto gentibus funere nihil sibi nisi numerum deesse sentiret.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 22:1)
Quomodo homini pusillo solacium in malis fuit etiam magnorum virorum titubare fortunam, et aequiore animo filium in angulo flevit, qui vidit acerba funera etiam ex regia duci, sic animo aequiore fert ab aliquo laedi, ab aliquo contemni, cuicumque venit in mentem nullam esse tantam potentiam, in quam non occurrat iniuria.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 152:1)
Paulum titubat acies, facilius adversus illam animum quam oculos attollo.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 10:2)
sedit et gravior ratis utrimque Lethen latere titubanti bibit.
(세네카, Hercules Furens 12:13)
passus an pondus titubavit Atlas?
(세네카, Hercules Oetaeus 23:31)
quid, anime, titubas?
(세네카, 메데아 14:29)
tum, ne per malas excrescat fistula duplex, obtundit teneras circumdata fascia nares, ut galeis cedant:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 110)
hi stantes motu titubant plantaque madenti labuntur firmantque pedum vestigia pennis.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium 15)
Haec igitur prima est vel causa vel actio laudum, quod mihi germani, dum lubrica volvitur aetas, servatus tecum domini per dona probatur nec fama titubante pudor;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Euchariston ad Faustum Episcopum19)

SEARCH

MENU NAVIGATION