라틴어 문장 검색

Non ancilla tuum iecur ulceret ulla puerueintra marmoreum uenerandi limen amici,ne dominus pueri pulchri caraeue puellaemunere te paruo beet aut incommodus angat.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1834)
Ac ne forte putes me, quae facere ipse recusem,cum recte tractent alii, laudare maligne,ille per extentum funem mihi posse uidetur ire poeta meum qui pectus inaniter angit,inritat, mulcet, falsis terroribus implet,ut magus, et modo me Thebis, modo ponit Athenis.
(호라티우스의 두번째 편지, 193)
pudor" inquit "te malus angit,insanos qui inter vereare insanus haberi.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장27)
Ipsam quoque cellulam meam quasi cogitationum conscium pertimescebam et mihimet iratus et rigidus solus deserta penetrabam.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 7:11)
scit se eius amplexare pedes, cuius paulo ante iudicium pertimescebat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 2:8)
Haec dico, non quo de te sinistrum quid metuam, sed quo pietatis affectu etiam, quae tuta sunt, pertimescam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 10:23)
Helenae sequuntur Alexandros nec Menelaos pertimescunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:19)
eximia veste et victu convivia, ludi, pocula crebra, unguenta, coronae, serta parantur, ne quiquam, quoniam medio de fonte leporum surgit amari aliquid, quod in ipsis floribus angat, aut cum conscius ipse animus se forte remordet desidiose agere aetatem lustrisque perire, aut quod in ambiguo verbum iaculata reliquit, quod cupido adfixum cordi vivescit ut ignis, aut nimium iactare oculos aliumve tueri quod putat in voltuque videt vestigia risus.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 36:4)
At miseros angit sua cura parentes, Oderuntque gravis vivacia fata senectae, Servatosque iterum bellis civilibus annos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 1:43)
Pompeius tellure nova compressa profundi Ora videns, curis animum mordacibus angi, Ut reseret pelagus, spargatque per aequora bellum.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:29)
At liber terrae spatiosis collibus hostis Aere non pigro, nec inertibus angitur undis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 1:48)
Quondam laudatas quocumque libebat ad undas Currere nec longas pertimuisse vias, Nunc urbis vicina iuvant facilesque recessus, Et satis est, pigro si licet esse mihi.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XLIII3)
hi ergo populi Medeam Angitiam nominaverunt ab eo quod eius carminibus serpentes angerent.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEPTIMVM COMMENTARIVS., commline 7503)
ergo 'angit' ad unam rem pertinet, ut disce, puer, virtutem ex me verumque laborem, fortunam ex aliis:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 2602)
nam 'elisos' soloecophanes est, ut sit ita 'angit guttur et elisos oculos facit'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 2605)

SEARCH

MENU NAVIGATION