라틴어 문장 검색

nos parca tellus pervigil et focus culmenque multo lumine sordidum solantur exemptusque testa qua modo ferbuerat Lyaeus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Septimium Severum4)
"sentio, pervigiles acuunt suspiria questus, numquam in pace sopor, quotiens haec ora natare fletibus et magnas latrantia pectora curas admota deprendo manu?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권125)
"hic ego maiorum pugnas vultusque tremendos magnanimum effingam regum, figamque superbis arma tholis, quaeque ipse meo quaesita revexi sanguine, quaeque dabis captis, Tritonia, Thebis centum ibi virgineis votae Calydonides aris Actaeas tibi rite faces et ab arbore casta nectent purpureas niveo discrimine vittas, pervigilemque focis ignem longaeva sacerdos nutriet, arcanum numquam spretura pudorem."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권295)
"cur tua cum lacrimis maesto sine coniuge supplex limina nocte petam, cessem licet ipsa profari, scis genitor, sed iura deum genialia testor teque pater, non ille iubet, sed pervigil angor;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권287)
alto castrorum ex aggere Adrastus lactificos tenui captabat corde tumultus, quamquam aeger senio, sed agit miseranda-potestas invigilare malis, illum aereus undique clamor Thebanique urunt sonitus, et amara lacessit tibia, tum nimio voces marcore superbae incertaeque faces et iam male pervigil ignis, sic ubi per fluctus uno ratis obruta somno conticuit, pacique maris secura iuventus mandavere animas:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권122)
solus stat puppe magister pervigil inscriptaque deus qui navigat alno.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권123)
"Sidonios te Iuno duces, mitissime divum Somne, iubet populumque trucis defigere Cadmi, qui nunc eventu belli tumefactus Achaeum pervigil adservat vallum et tua iura recusat, da precibus tantis, rara est hoc posse facultas placatumque Iovem dextra Iunone mereri."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권48)
"stat pervigil illic umbrarum custos inhumataque corpora regi adnumerat."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권64)
At ille accedens salutauit eum, et interrogauit, quare illa hora, ceteris quiescentibus, et alto sopore pressis, solus ipse mestus in lapide peruigil sederet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:2)
Erat namque in eodem monasterio uir de genere Scottorum, Adamnanus uocabulo, ducens uitam in continentia et orationibus multum Deo deuotam, ita ut nil umquam cibi uel potus, excepta die dominica et quinta sabbati, perciperet, saepe autem noctes integras peruigil in oratione transigeret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV].5)
nec uoluit nocte illa iuxta morem cum clericis suis manere, uerum solus in oratione persistens noctem ducebat peruigilem, pro mea, ut reor, sospitate supernae pietati supplicans.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VI. 1:7)
ceterum temeritati consulis ac praepropero ingenio materiam etiam fortuna dedit, quod in prohibendis praedatoribus tumultuario proelio a procursu magis militum quam ex praeparato aut iussu imperatorum orto haudquaquam par Poenis dimicatio fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 501:1)
cum toto eo bello damnosa praepropera ac fervida ingenia imperatorum fuissent, tum eo ipso anno consules nimia cupiditate conserendi cum hoste manum in necopinatam fraudem lapsos esse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 500:1)
fatigatos enim equos virosque non tam proelio quam itineris simul longitudine, simul praepropera celeritate habebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 481:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION