도구

도구

라틴어 문장 검색

Neque enim necesse esse contingere quae prouidentur, sed necesse esse quae futura sunt prouideri quasi uero quae cuius rei causa sit, praescientiane futurorum necessitatis an futurorum necessitas prouidentiae, laboretur ac non illud demonstrare nitamur, quoquo modo sese habeat ordo causarum necessarium esse euentum praescitarum rerum etiam si praescientia futuris rebus eueniendi necessitatem non uideatur inferre.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 2:3)
sic fit igitur ut euentus praescitae rei nequeat euitari.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 4:5)
Quare si quid ita futurum est ut eius certus ac necessarius non sit euentus, id euenturum esse praesciri qui poterit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 4:7)
Quodsi apud illum rerum omnium certissimum fontem nihil incerti esse potest, certus eorum est euentus quae futura firmiter ille praescierit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 6:2)
Num enim tu aliunde argumentum futurorum necessitatis trahis nisi quod ea quae praesciuntur non euenire non possunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:7)
Sed praescienta, inquies, tametsi futuris eueniendi necessitas non est, signum tamen est necessario ea esse uentura.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 2:6)
Dissonare etenim uidentur, putasque si praeuideantur consequi necessitatem, si necessitas desit minime praesciri, nihilque scientia comprehendi posse nisi certum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:14)
si qua certos ac necessarios habere non uideantur euentus ea certo euentura praesciri nequeunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 2:8)
Nam per ea que continebantur in ipsa, cum tota cordis hilaritate concepi qualiter dextera summi Regis vota Cesaris et Auguste feliciter adimplebat.
(단테 알리기에리, Epistolae 69:2)
"Qui cum possit praescire materiam, pro meritis et qualitatibus singulorum etiam fata determinat."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 36장 1:4)
Hoc difficile reddit opus adimplendi iudicii aequi et prudentis de diversis quaestionibus, respiciendo omnia variabilia cum iis coniuncta.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 176:4)
At si ita esset, si Deus in mundo agere nequiret, eius amor vere potens, vere realis non esset, atque ne verus quidem amor esset, qui illam promissam felicitatem adimplere valeret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 26:12)
Praeterea desiderium visionis totius mundi, et non solum fragmentorum historiae, perstat et in fine adimplebitur, cum homo, ut ait Sanctus Hipponensis, viderit et amaverit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 59:7)
Christiani, sua in paupertate, semen tam fecundum inserunt ut magna fit arbor, quae mundum fructibus adimplere potest.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 72:14)
Baptismus nos admonet fidem non esse individui dissociati opus, neque actum esse quem homo tantum propriis viribus adimplere potest, sed accipiendam esse, per ingressum in communionem ecclesialem quae donum Dei transmittit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 78:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION