도구

도구

라틴어 문장 검색

unde tremor terris, qua vi maria alta tumescant obicibus ruptis rursusque in se ipsa residant, quid tantum Oceano properent se tinguere soles hiberni, vel quae tardis mora noctibus obstet.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 23:2)
excitanda mens et adtollenda semper est, quae in eiusmodi secretis languescit et quendam velut in opaco situm ducit, aut contra tumescit inani persuasione;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 85:2)
incipiunt agitata tumescere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 110:3)
numquam te fecunditatis tuae, quasi exprobraret aetatem, puduit, numquam more aliarum, quibus omnis commendatio ex forma petitur, tumescentem uterum abscondisti quasi indecens onus, nec intra viscera tua conceptas spes liberorum elisisti;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 111:5)
distendentur enim corpora et animi cum corpore tumescent.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 103:6)
tumescunt venae ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 194:5)
venena cessent, nulla nocituro gravis suco tumescat herba, non saevi ac truces regnent tyranni;
(세네카, Hercules Furens 13:17)
nunc, nunc sagittam prome qua quondam horridum Iovem petisti, fulmine abiecto deus cum fronte subita tumuit et rabidum mare taurus puellae vector Assyriae scidit;
(세네카, Hercules Oetaeus 9:5)
tota cum ducibus ruet Pelasga tellus, hic tuus primum gener tauri ferocis ore flammanti occidet.
(세네카, 메데아 4:53)
Incerta qualis entheos gressus tulit cum iam recepto maenas insanit deo Pindi nivalis vertice aut Nysae iugis, talis recursat huc et huc motu effero, furoris ore signa lymphati gerens, flammata facies spiritum ex alto citat, proclamat, oculos uberi fletu rigat, renidet:
(세네카, 메데아 7:3)
Sonuere fluctus, tumuit insanum mare tacente vento;
(세네카, 메데아 12:15)
sic, ubi ex alto tumuere fluctus
(세네카, Thyestes 590:1)
stillant caminis, illa flammatus latex
(세네카, Thyestes 782:1)
etiamne flammatum geris
(세네카, Troades 316:1)
urbi festus erat (dixere Parilia patres), hic primus coepit moenibus esse dies, annua pastorum conuiuia, lusus in urbe, cum pagana madent fercula diuitiis, cumque super raros faeni flammantis aceruos traicit immundos ebria turba pedes.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 445)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION