라틴어 문장 검색

"conticuere chori, dapibus ludoque licenti fit modus et primae decrescunt murmura noctis, cum consanguinei mixtus caligine Leti rore madens Stygio morituram amplectitur urbem Somnus et implacido fundit gravia otia cornu secernitque viros, vigilant nuptaeque nurusque in scelus, atque hilares acuunt fera tela Sorores, invasere nefas, cuncto sua regnat Erinys pectore, non aliter Scythicos armenta per agros Hyrcanae elausere leae, quas exigit ortu prima fames, a vidique implorant ubera nati."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권90)
seris vix cessit cura tenebris, roscida iam novies caelo dimiserat astra Lucifer et totidem Lunae pracvenerat ignes mutato nocturnus equo, nec conscia fallit sidera et alterno deprenditur unus in ortu;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권83)
traxerat insomnis cithara ludoque suprema sidera iam nullos visurus Ialmenus ortus, Sidonium paeana canens;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권128)
prope saeva dies iudexque minatur ortus, eunt taciti per maesta silentia magnis passibus exhaustasque dolent pallere tenebras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권166)
"sed dulces Thebae, nimirum hic clarior ortus, et meliora meos permulcent sidera voltus, hic genetrix natique, habeas Thebana regasque moenia, quo Cadmus, quo Laius omine rexit quoque ego;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권387)
Nondum cuncta polo vigil inclinaverat astra ortus et instantem cornu tenuiore videbat Luna diem, trepidas ubi iam Tithonia nubes discutit ac reduci magnum parat aethera Phoebo:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권1)
Oriente sole consilium, occidente convivium.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, O12)
Sed et plerique vestrum adfectatione aliquando et caelestia adorandi ad solis ortum labia vibratis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 16장 9:4)
Brittania Oceani insula, cui quondam Albion nomen fuit, inter septentrionem et occidentem locata est, Germaniae, Galliae, Hispaniae, maximis Europae partibus, multo interuallo aduersa.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 1:1)
Est autem Hibernia insula omnium post Brittaniam maxima, ad occidentem quidem Brittaniae sita;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 3:4)
Nouimus insulam aliam esse non procul a nostra contra ortum solis, quam saepe lucidioribus diebus de longe aspicere solemus.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 3:8)
Est autem sinus maris permaximus, qui antiquitus gentem Brettonum a Pictis secernebat, qui ab occidente in terras longo spatio erumpit, ubi est ciuitas Brettonum munitissima usque hodie, quae uocatur Alcluith;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 4:9)
Interea Diocletianus in oriente, Maximianus Herculius in occidente uastari ecclesias, affligi, interficique Christianos, decimo post Neronem loco praeceperunt;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VI. 1:7)
Incipit autem duorum ferme milium spatio a monasterio Aebbercurnig ad occidentem in loco, qui sermone Pictorum Peanfahel, lingua autem Anglorum Penneltun appellatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII. 1:8)
et tendens contra occidentem terminatur iuxta urbem Alcluith.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII. 1:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION