라틴어 문장 검색

"sine, moenia pulset inritus."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권115)
"ne perstate animis, te deprecor, hostis - quamquam, haec ira sinat, nec tu mihi sanguine longe - , te, gener, et iubeo;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권232)
"finge autem temptare, sines?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권379)
At non plebeio fumare Menoecea busto rex genitor Thebaeque sinunt, nec robora vilem struxerunt de more rogum;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권23)
"me sinite Ogygias, tantae quae sola ruinae causa fui, penetrare domos et fulmina regni prima pati;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권89)
Domum qui aedificat, impolitam ne sinat.
(푸블릴리우스 시루스, Syrus가 작성했다고 잘못 알려진 문장들, D14)
Futura pugnant, nec se superari sinunt.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 177)
quae centum aera non amplius in coenam subscribi iubebant nec amplius quam unam inferri gallinam, et eam non saginatam, quae patricium, quod decem pondo argenti habuisset, pro magno ambitionis titulo senatu submovebant, quae theatra stuprandis moribus orientia statim destruebant, quae dignitatum et honestorum natalium insignia non temere nec inpune usurpari sinebant?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 6장 2:2)
Sed non statim et Iupiter Cretam suam Romanis fascibus concuti sineret, oblitus antrum illud Idaeum et aera Corybantia et iocundissimum illic nutricis suae odorem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 25장 7:1)
Quod sciam hic illius arma, hic currus fuit, hoc regnum dea gentibus esse, si qua fata sinant, iam tum tenditque fovetque.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 25장 8:1)
Quid instructius, iniuriam non permittere, an nec vicem iniuriae sinere?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 45장 3:7)
deus etiam cum causa maledicere non sinit, qui maledicentes benedici praecipit.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 16장 2:17)
Est autem Hibernia insula omnium post Brittaniam maxima, ad occidentem quidem Brittaniae sita;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. I. 3:4)
nec non et Meuanias Brettonum insulas, quae inter Hiberniam et Brittaniam sitae sunt, Anglorum subiecit imperio;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V.10)
et cum magno utique miraculo ipsa eius foramina ingrediens, quibus aedificio erat adfixa, perederet, ipsam tamen ledere nullatenus sinebatur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XVII. 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION