라틴어 문장 검색

Adspice, quemadmodum immensae hominum cupiditates hient semper et poscant ;
(세네카, 행복론, Liber VII 129:2)
Deficiet, si totiens a se iram quotiens causa poscet exegerit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 36:4)
deinde adeo impatiens fuit differendae voluptatis, quam ingentem crudelitas eius sine dilatione poscebat, ut in xysto maternorum hortorum, qui porticum a ripa separat, inambulans quosdam ex illis cum matronis atque aliis senatoribus ad lucernam decollaret.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 113:1)
Ubi aliquid animum insolitum arietari percussit, ubi aliquid occurrit aut indignum, ut in omni vita humana multa sunt, aut parum ex facili fluens, aut multum temporis res non magno aestimandae poposcerunt, ad otium convertor et, quemadmodum pecoribus fatigatis quoque, velocior domum gradus est.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 12:1)
In suis quoque malis ita gerere se oportet, ut dolori tantum des, quantum natura poscit, non quantum consuetudo ;
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 138:1)
Virum acerrimum et contra omnia naturae desideria pugnantem, hoc pauperiorem quam ceteros Cynicos, quod, cum sibi interdixerint habere, interdixit et poscere, negant satis egere !
(세네카, De Vita Beata, Liber VII: ad Gallionem, De Vita Beata 93:3)
filium euntem ad redemtionem alimenta poscit;
(세네카, Excerpta Controversiae, excerpta controversiarum, mater caeca filium retinens.5)
quod si impotenti pertinax animo abnuet, stat tollere omnem penitus Herculeam domum.
(세네카, Hercules Furens 5:11)
Coniugia quoniam pervicax nostra abnuis regemque terres, sceptra quid possint scies.
(세네카, Hercules Furens 7:25)
me bella poscunt, differ amplexus, parens, coniunxque differ, nuntiet Diti Lycus me iam redisse.
(세네카, Hercules Furens 9:31)
poscit Alcides viam cedente turba;
(세네카, Hercules Furens 12:7)
transire Nessus verticem solitus vadis pretium poposcit;
(세네카, Hercules Oetaeus 8:21)
O quod superbae non habent umquam domus, fidele semper regibus nomen Licha, cape hos amictus, nostra quos nevit manus, dum vagus in orbe fertur et victus mero tenet feroci Lydiam gremio nurum, dum poscit Iolen;
(세네카, Hercules Oetaeus 9:14)
vixque sufficiens malo nunc ore terram languidus prono premit, nunc poscit undas:
(세네카, Hercules Oetaeus 12:42)
haec, haec renatum prima quae poscit diem, Oeta eligatur, corpus hinc mitti placet;
(세네카, Hercules Oetaeus 13:22)

SEARCH

MENU NAVIGATION