도구

도구

라틴어 문장 검색

Post hoc sic apparuisse virum canitie et gloria praestantem et mirabilem quandam et magni decoris esse eminentiam circa illum.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 15장13)
Gloria felicis olim uiridisque iuuentae,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 7:1)
Si quis rerum mortalium fructus ullum beatitudinis pondus habet, poteritne illius memoria lucis quantalibet ingruentium malorum mole deleri cum duos pariter consules liberos tuos domo prouehi sub frequentia patrum sub plebis alacritate uidisti, cum eisdem in curia curules insidentibus tu regiae laudis orator ingenii gloriam facundiaeque meruisti, cum in circo duorum medius consulum circumfusae multitudinis exspectationem triumphali largitione satiasti?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, V 1:16)
atqui hoc unum est quod praestantes quidem natura mentes sed nondum ad extremam manum uirtutum perfectione perductas allicere possit, gloriae scilicet cupido et optimorum in rem publicam fama meritorum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:5)
In hoc igitur minimo puncti quodam puncto circumsaepti atque conclusi de peruulganda fama, de proferendo nomine cogitatis, ut quid habeat amplum magnificumque gloria tam angustis exiguisque limitibus artata?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:10)
Uidesne igitur quam sit angusta, quam compressa gloria, quam dilatare ac propagare laboratis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:13)
An ubi Romani nominis transire fama nequit Romani hominis gloria progredietur?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:14)
Erit igitur peruagata inter suos gloria quisque contentus et intra unius gentis terminos praeclara illa famae immortalitas coartabitur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 1:17)
Nam cum quidam adortus esset hominem contumeliis, qui non ad uerae uirtutis usum ad superbam gloriam falsum sibi philosophi nomen induerat, adiecissetque iam se sciturum an ille philosophus esset si quidem inlatas iniurias leniter patienterque tolerasset, ille patientiam paulisper assumpsit acceptaque contumelia uelut insultans:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:11)
Quid autem est quod ad praecipuos uiros de his enim sermo est, qui uirtute gloriam petunt, quid, inquam, est quod ad hos de fama post resolutum morte suprema corpus attineat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:15)
Nam si, quod nostrae rationes credi uetant, toti moriuntur homines, nulla est omnino gloria, cum is cuius ea esse dicitur non exstet omnino.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:16)
Summumque credit gloriam,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 2:1)
Mors spernit altam gloriam,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 12:1)
At quibus optimum quiddam claritas uidetur, hi uel belli uel pacis artibus gloriosum nomen propagare festinant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:12)
opes, honores, potentiam, gloriam, uoluptates.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION