라틴어 문장 검색

scribens versiculos uterque nostrum ludebat numero modo hoc modo illoc, reddens mutua per iocum atque vinum.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Lyrics , Poem 502)
Si, Mimnermus uti censet, sine amore iocisquenil est iucundum, uiuas in amore iocisque.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0638)
O imatatores, seruom pecus, ut mihi saepebilem, saepe iocum uestri mouere tumultus!
(호라티우스의 첫번째 편지, 1911)
Fescennina per hunc inuenta licentia morem uersibus alternis opprobria rustica fudit,libertasque recurrentis accepta per annoslusit amabiliter, donec iam saeuos apertamin rabiem coepit uerti iocus et per honestasire domos impune minax.
(호라티우스의 두번째 편지, 163)
eripuere iocos, uenerem, conuiuia, ludum;
(호라티우스의 두번째 편지, 231)
dein Gnatia Lymphisiratis exstructa dedit risusque iocosque,dum flamma sine tura liquescere limine sacropersuadere cupit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장63)
Canidiae dentis, altum Saganae caliendrumexcidere atque herbas atque incantata lacertisvincula cum magno risuque iocoque videres.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장22)
haec mea cura est,nequid tu perdas neu sis iocus.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장23)
Solent lascivi et comptuli iuvenes blandimentis, affabilitate, munusculis aditum sibi per nutrices ad alumnas quaerere et, cum clementer intraverint, de scintillis incendia concitare paulatimque proficere ad inpudentiam et nequaquam posse prohiberi illo in se versiculo conprobato:
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 4:15)
"Quid quod materiam praebet causasque iocorum omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna, si toga sordidula est et rupta calceus alter pelle patet, vel si consuto vulnere crassum atque recens linum ostendit non una cicatrix?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III62)
certe modico contentus agebas vernam equitem, conviva ioco mordente facetiis et salibus vehemens intra pomeria natis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX4)
Et, ut primum de servis loquamur, iocone an serio putas esse hominum genus quod di inmortales nec cura sua nec providentia dignentur?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:3)
et, ni fallor, inveni, ut iocos veterum ac nobilium virorum edecumatos ex multiiugis libris relatione mutua proferamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 8:2)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)
Plautus quidem ea re clarus fuit, ut post mortem eius comoediae, quae incertae ferebantur, Plautinae tamen esse de iocorum copia noscerentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 11:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION