라틴어 문장 검색

iam tum canities animi, iam dulce loquendi pondus et attonitas sermo qui duceret aures.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:10)
totum properare per amnem attonitos reges humili cervice videres.
(클라우디아누스, Panegyricus de Quarto Consulatu Honorii Augusti 1:274)
pressis haesere lupatis attoniti meliore polo rursusque verendum in chaos obliquo certant temone reverti.
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:100)
attonitus stabulo ceu pastor inani, cui pecus aut rabies Poenorum inopina leonum aut populatrices infestavere catervae;
(클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER TERTIUS 1:91)
causis fallacibus instat, arguit attonitos se iudice.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:119)
nec murice tinctis velleribus quaeretur honos, sed sponte rubebunt attonito pastore greges pontumque per omnem ridebunt virides gemmis nascentibus algae."
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Prior 2:203)
sic attonitos ad litora pisces aequoreus populator agit rarosque plagarum contrahit anfractus et hiantes colligit oras.
(클라우디아누스, In Rufinum, Liber Posterior 2:222)
tum prior attonitum gratis adfata querellis:
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Secundus 1:129)
quantum profueris, quantam servaveris urbem, attonitis metire oculis.
(클라우디아누스, De Consulatu Stilichonis, Liber Tertius 2:42)
attonitique miramur gestus effeminatorum, quod a natura sexum viris denegatum muliebri motu mentiantur decipiantque oculos spectantium.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 15:2)
Ac ne minoris quidem famae opifices per tot iam saecula videmus laborem suum destituisse, qui Protogenen Apellenque cum Parrhasio mirati sunt, nec pulchritudine Iovis Olympii Minervaeque Phidiacae sequentis aetatis attonitos piguit experiri Bryaxin, Lysippum, Praxitelen, Polyclitum, quid efficere aut quousque progredi possent.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 1권, 머리말 31:1)
ius legationis atque ipsius Planci gravem et immeritum casum, simul quantum dedecoris adierit legio, facunde miseratur, attonitaque magis quam quieta contione legatos praesidio auxiliarium equitum dimittit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 39장12)
Lepida ludorum diebus qui cognitionem intervene- rant theatrum cum claris feminis ingressa, lamentatione flebili maiores suos ciens ipsumque Pompeium, cuius ea monimenta et adstantes imagines visebantur, tantum misericordiae permovit ut effusi in lacrimas saeva et detestanda Quirinio clamitarent, cuius senectae atque orbitati et obscurissimae domui destinata quondam uxor L. Caesari ac divo Augusto nurus dederetur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER III, 23장1)
secutaque cum parvis liberis coniunx cuncta lamentatione complebat.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XII, 47장12)
at non Faenio Rufo par animus, sed lamentationes suas etiam in testamentum contulit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 68장4)

SEARCH

MENU NAVIGATION