라틴어 문장 검색

Licinio ingressus dilectum paulisper impediit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 480:5)
nomina consulum horum Licinius Macer auctor est et in foedere Ardeatino et in linteis libris ad Monetae inventa.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 85:1)
quis ea in re sit error, quod tam veteres annales quodque magistratuum libri, quos linteos in aede repositos Monetae Macer Licinius citat identidem auctores, septimo post demum anno cum T. Quinctio Poeno A. Cornelium Cossum consulem habeant, existimatio communis omnibus est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 219:1)
eosdem consules insequenti anno refectos, Iulium tertium, Verginium iterum, apud Macrum Licinium invenio:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 243:1)
licinio libros haud dubie sequi linteos placet:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 245:1)
inter has iras plebis in patres cum tribuni plebi nunc illud tempus esse dicerent stabiliendae libertatis et ab Sergiis Verginiisque ad plebeios viros fortes ac strenuos transferendi summi honoris, non tamen ultra processum est quam ut unus ex plebe, usurpandi iuris causa, P. Licinius Calvus tribunus militum consulari potestate crearetur;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 144:1)
et quia P. Licinius, ut ceperat haud tumultuose magistratum maiore gaudio plebis quam indignatione patrum, ita etiam gessit, dulcedo invasit proximis comitiis tribunorum militum plebeios creandi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 151:1)
haud invitis patribus P. Licinium Calvum praerogativae tribunum militum non petentem creant, moderationis expertae in priore magistratu virum, ceterum iam tum exactae aetatis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 202:1)
qui priusquam renuntiarentur iure vocatis tribubus, permissu interregis P. Licinius Calvus ita verba fecit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 203:2)
sed collegas eosdem reficitis, etiam usu meliores factos, me iam non eundem sed umbram nomenque P. Licini relictum videtis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 205:1)
datum id petenti patri, filiusque eius P. Licinius tribunus militum consulari potestate cum iis quos supra scripsimus declaratus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 207:1)
duae senatum distinebant sententiae, senis P. Licini, quem primum dixisse a filio interrogatum ferunt, edici palam placere populo ut qui particeps esse praedae vellet in castra Veios iret, altera Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 228:2)
Licinius contra suspectam et invisam semper eam pecuniam fore aiebat causasque criminum ad plebem, seditionum inde ac legum novarum praebituram;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 231:1)
et quod rettulere secum praedae, nec duci, qui ad senatum, malignitatis auctores quaerendo, rem arbitrii sui reiecisset, nec senatui, sed Liciniae familiae, ex qua filius ad senatum rettulisset, pater tam popularis sententiae auctor fuisset, acceptum referebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 252:3)
Sulpicio maior, minor C. Licinio Stoloni erat, illustri quidem viro tamen plebeio;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 356:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION