라틴어 문장 검색

in privatis rebus si qui rem mandatam non modo malitiosius gessisset sui quaestus aut commodi causa verum etiam neglegentius, cum maiores summum admisisse dedecus existimabant.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 38장 2:5)
malitiosum?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 18장8)
Nec enim Graecam litteram adhibebant, nunc autem etiam duas, et cum Phrygum et Phrygibus dicendum esset, absurdum erat aut etiam in barbaris casibus Graecam litteram adhibere aut recto casu solum Graece loqui;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 48장 2:6)
absurdum id quidem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 60:3)
Et queruntur quidam Epicurei, viri optimi - nam nullum genus est minus malitiosum - , me studiose dicere contra Epicurum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 50:1)
nam illud Antipatri Cyrenaici est quidem paulo obscenius, sed non absurda sententia est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 112:2)
De illorum Essentia est ut sint loca, & loca primaria moveri absurdum est.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 정의 35:6)
Quod est absurdum & Legi primae contrarium.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 색인, 움직임의 공리와 법칙 39:9)
Praemisi vero haec Lemmata ut effugerem taedium deducendi perplexas demonstrationes, more veterum Geometrarum, ad absurdum.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 1권, SECT. I. De Methodo Rationum primarum & ultimarum, cujus ope sequentia demonstrantur. 58:3)
Igitur punctum M versari in linea curva absurdum est. Q. E. D.
(아이작 뉴턴, 자연철학의 수학적 원리, 물체들의 움직임에 대하여 1권, SECT. V. Inventio orbium ubi umbilicus neuter datur. 36:10)
Est hercle inepta, ne dicam dolo, Atque absurda.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 3, scene 339)
Etsi hoc mihi pravum, ineptum, absurdum, atque alienum a vita mea Videtur, si vos tantopere istuc vultis, fiat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 894)
absurdum forsitan videatur dicere, barbarismum, quod est unius verbi vitium, fieri per numeros aut genera sicut soloecismum:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 164:1)
Sed illa similia absurdis sunt acria, quae tanquam sine ratione dicta feruntur:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 208:4)
his et adversariorum cogitationes velut secum loquentium protrahimus (qui tamen ita demum a fide non abhorrent, si ea locutos finxerimus, quae cogitasse eos non sit absurdum), et nostros cum aliis sermones et aliorum inter se credibiliter introducimus, et suadendo, obiurgando, querendo, laudando, personas idoneas damus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 77:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION